indomie

King soba
images-na.ssl-images-amazon.com

Migrostaki karidesli olanı

marketlerde satılan noodle'ların hepsini denemişimdir sanırım, benim için indomie dışındakilerin alayı çöp. gerçi piyasadaki noodle'ların hepsi çöp ama indomie'nin tadı güzel en azından. daha iyisini görmedim şahsen.

indomie köri soslu içinden çıkan acı sosu kullanmadan

www.sanalmarket.com.tr
Neden gerçek noodle almıyorsun?

Thorshavn

(pek yakında)

Mardin
Roma
Vegas
Artvin

amazon ormanlari - onumuzdeki sene yapma hayalim var eger yeterli iznim olursa

machu picchu - bu sene arkadasim gitti, fotograflardaki kadar buyuleyiciymis.

kosta rika - mis gibi doga, yanardaglar falan... seneye gormeyi planliyorum ama yapabilir miyim belli degil

masai mara - serengeti'den masai mara'ya gecisleri gozlerimle gormek istiyorum, bir arkadasim yeni dondu ordan cok ovdu. bes yillik planlarim arasinda

trans sibirya - vladivostok'tan baslayip st petersburg'a kadar gitmek istiyorum, bunun icin de uzunca bir izne ihtiyac var :/

hindistan - tam olarak hangi bolgesi bilemiyorum, en azindan 9-10 gunlugune gitmek isterdim ortaya karisik. cok degisik bir kultur.

londra - avrupa'da buyuk sehirlerin coguna gittim ama bi tek londra'ya gitmek nasip olmadi. burasi da listemde.

route 66 - cabrio bi aracla route 66... listede daha yukarlarda bulunabilirdi ama abd daha once bulundugum icin onceligim olamiyor :(

ulke ici:
sumela manastiri - tadilat bitince acilan gitmem gereken yerlerden.
kapadokya - su yasimdayim hala gitmedim. gitmek lazim.
pamukkale - buraya da gitmek lazim :/

Urfa'da bi şey yok ya antep'e gel :')

Abd
Küba
Japonya genel olarak merak edip gitmek istediğim ülkeler.

Bi de
Karadağ kotor
italya dolomites
Ve almanya'nın şatolarını gezmek istiyorum.

@fakyoras yazınca hatırladım nasıl unutmusum trans sibirya benim de çok istediğim bir şey, sevgilim askerden gelince gidelim dedik hatta bakalım ^^

los angeles
chicago
mogolistan - orhun anitlari
japonya
ingiltere

bunlar benim top 5im.

Benim top 5

Izlanda - araba kullanmayi ogrenir ogrenmez gidecegim, aslinda otostop da olurmus da iste.

Faroe adalari - yine araba kullanmayi bilmem gerekiyor, hic agac yetismeyen bi yer nasil olur merak ediyorum :d

Peru, sili, kolombiya - hikingde biraz daha kendimi gelistirince gidecegim.

Kenya (safari filan) -- ama cok param oldugunda olur bu cunku bir tura/rehbere bagli oldugun icin fiyatlar biraz fazlaymis.

Transsibirya ama ozelinde baykal golu. - at binmeyi orada ogrenmek istiyorum, biraz rusca bilmem gerekiyor tabi ehe.

Küba
Japonya
Sibirya
Yeni Zelanda
İzlanda

Bunlar genel olarak görmeyi çok istediğim yerler.
Daha spesifik olarak da Marsilya, Portofino, Los Angeles ve Londra geldi aklıma.

svalbard & jan mayen
falkland islands
the south george and the south sandwich islands (burada sadece ingiliz birkaç bilim adamı yaşıyormuş)
seyşeller
christmas islands
aland islands
kutup noktası bir de

rusya'yı batıdan doğuya gezmek istiyorum. özellikle görmek istediğim şehirler petersburg, moskova, nijni novgorod, kazan, ufa, yekaterinburg, novosibirsk, krasnoyarsk, irkutsk, vladivostok. bunun dışında tomsk'u şirin bir yere benzediği, omsk'u tuttuğum buz hokeyi takımına ev sahipliği yaptığı, yakutsk'u çok seksi olduğu için görmek isterim. bunun dışında turistik olarak hiçbir önemi olmayan bir sanayi şehri olmasına karşın çelyabinsk'i de hakkında yapılan şakaçs gülmiksleri yüzünden merak ediyorum, dank meme cenneti resmen jsjsks. ruslarda "chuck norris facts"in bir benzeri çelyabinskliler için var. işte tuvalet kağıdı olarak zımpara kullanırlar tarzı geyikler.

"kırmızı yandı": 3.404content.com

çelyabinskli nineler: img0.liveinternet.ru

4.bp.blogspot.com

rusya dışında,

* baltık ülkelerinin başkentleri
* finlandiya (mümkünse hepsini gezeyim, rovaniemi'ye kadar çıkayım)
* çernobil (kiev'e 4 kez mi ne gittim ama çernobil turu pahalı geliyo, uğrayamıyom)
* pyongyang
* düsseldorf
* nice
* bari-napoli

spesifik olarak görmeyi bayağı istediğim yerler bunlar. ha hindistan'ı, japonya'yı falan da merak ediyorum ama "param olsa keşke gitsem" dediğim yerler değil. imkânım olsa şu saydıklarımın hepsini ziyaret etmek önceliğim olur. pyongyang'a belki göt korkusu yüzünden gitmem, neme lazım tayyip ben oradayken ters bi şey söyler adamlar beni rehin alır sonra uğraş dur hehe

offf. haydi hep beraber gezelim arkadaslar. canim cekti vallahi.

Iran. özellikle Isfahan ve Siraz.

ben de trans sibirya istiyodum. daa şimdi the way back'i izleyince hatırladım özendim gene orlara

Benim en cok istedigim norvec. Kuzey isiklarini gormek istiyorum. Lizbonu da merak ediyorum. Bir de ilkbahar - yaz zamani barcelona ve yunanistan. Kisa vadede hepsini gorecegim gibi duruyor. Bunlari goreyim sonra daha izbe yerlere de giderim ins

@ekaterina sen kasimda geliyorsun zaten almanyanin satolarini gezdirecegim ben sana cicegim :d cikar onu listeden :D

Ismimi seviyorum. Bazi isimlerle o kadar kotu anilarim var ki biraz on yargi olusuyor tabii ama kalici olmuyor. Eski isim yeni isim gibi ayrimlara girmiyorum pek acikcasi ama fonetik ve anlam benim icin onemli isimde. Ayrica mesela ilk kez duydugum bir isimse boyle aninda bir ilgimi cekiyor ne olursa olsun bir hos geliyor.

ismimden nefret ediyorum.

osman'lar şişman oluyor diye genelleme yapılabilir.
meriç'ler de malum :D

güzel isim bulsam ismimi değiştirirdim ama öyle süper isim diyebileceğim bi isim yok.

Eski isimleri pek sevmem. Kendi ismimi begeniyorum. İtici gelen isimler çokca var tabi :) destina tuana türkü umut isimlerini beğeniyorum

Seviyorum. Nadir bir isim. Kutsallık, tarihsel önem atfedilen isimleri sevmem. İnsanlar hiç orijinal olamıyorlar. Sevmediğim isimli insanlarla fazla konuşmam. (Ciddiyim.) Güzel isim kişiyi özgür kılmalı. Belli bir sınıfa sokmamalı.

Arapca kokenli bir adim olmadigi icin mutluyum, soyadim da birseyoglu ya da birseyyapan degil.

ismimi cok seviyorum. eski isimlere karsi notrum, kisiyi seversem ismini de severim. sevdiklerimin isimlerine sahip olan kisilere daha kolay isiniyorum. kotu tecrubeler yasadigim isimleri sevmiyorum, bu isimlere sahip insanlara onyargiyla yaklasiyorum. begendigim ve sempatiyle yaklastigim isimler duru, leyla, tolga, elif, deniz.

Ismime karsi notrum. Turkce karakter barindirmadigi icin, dini bir seyleri cagristirmadigi icin ve cok eski olmadigi icin memnunum ama. Cok eski isimleri ve cok yaygin olan isimleri sevmiyorum. Elif, fatma, osman, muhammed gibi. Ama bu ismi tasiyanlari sirf ismi bu diye antipatik bulmam. Kendimiz secmiyoruz sonucta. Sevdigim isimler; hanzade, agâh ve devin.

evet, türkçe çünkü. hatta soyadım da timurun soyundan geldiğimi iddia etse de öyle bir şey yok, nerden bilecekler 1934te. türkçe isimlere sempatiyle yaklaşıyorum. traveller gibi mutluyum.

ismimi seviyorum. ismim fatih.

Adım soyadım bir devlet büyüğününki gibi, ünlü bir sanatçı kişiliğinki gibi uyumlu, jenerik. Türkiye'de tek. O yüzden çok seviyorum.

Tek tek incelendiğinde de anlamları çok güzel, ikisi de öz Türkçe. Daha iyi olamazdı yani.

İsmimi seviyorum; çok yaygın bir kadın ismi olmasına rağmen ismin bana veriliş hikayesini çok hoş buluyorum.

Modern ebeveynlerin çocuklarına sürekli koydukları "aleyna, alina, alara, almira, lina, leya" vs gibi isimleri çok beğenmiyorum. Bunun erkek dengi de "baran, yağız, eren, boran, enes" vs olabilir. Antipafi duymamın sebebi hayatımın büyük bir kısmının bu alinalara ve yağız baranlara laf anlatmaya çalışarak geçmesi, başka sebebi yok. :)

Çocukken ismimi hiç sevmezdim. Annemlere çatıp dururdum benim adımı niye Şule / buket (öğğğ) koymadınız niye bilmem ne koymadınız diye. Büyüdükçe anlamlı ve güzel gelmeye başladı. Bir de insanların isimleriyle uyumlu karakterlere sahip olduklarına inanıyorum. Bir canlıya isim vermek onun bir nevi geleceğini tayin etmek gibi. Değerli ve dikkat edilesi. Sevdiğim isimler listesi gibi bir şeyim yok ama oğlum olursa adını rüzgar koymak konusunda çok ciddi ve ısrarcıyım :) kız da rüya olsa fena olmaz. Beyle.

İsmimi çok seviyorum. Kendi ismim olmasa oğluma da bu ismi koyardım.

Bu arada bora ben.

önceden sevmezdim, söylenişi kötü gelirdi bir anlamı da yok neticede derdim.
şimdi seviyorum, isim soyisim olarak düşününce bütün oluyor gibi.

eski isimleri sevmiyorum ama iki isimli olup da biri eskilerden bir şey olurca değişik bir havası oluyor sanki. ama bazı isimlere karşı olumsuz bir tutum sergilediğim oluyor, çok saçma olsa da.

İsmime bayılıyorum, 100 kere doğsam hep aynı adı isterdim, isim ve anlamı çok önemli, komik değil de yeni isimler çok eğreti geliyor bana. Çocuğuma modern isim koymam, eskiler daha güzel.

Ben sevmiyorum utaniyodum kucukken belli tarihlerde okula gitmiyodum. Bilincltimda kaldi hala sevmem hfif utanirim.

Maalesef, hikayesi ve buna bağlı olarak bir anlamı olsa da sevmiyorum ne yazık ki. Yani buna bağlı bir anlamı mevcut, kendi başına ne bir manası var ne de fonetik bir söylenişi, bir sürü Türkçe karakter bulunuyor; gerçekten berbat. Eğer bir çocuğum olsaydı, kendisine vermek isteyeceğim son isim olabilirdi.

Hem ad hem de soyad anlamında istediğim şeyler olmadığı için değiştirmek adına bir alternatif belirledim hatta, müsait olduğum bir zamanda tamamen değiştirmeyi düşünüyorum.

İsmimi severdim. Bir gün ekşi sözlük'te ismimin başlığına girilenleri okudum, Fransızca anan demek yazıyordu. Gülmüştüm, nasılsa hayatım boyu bir fransız ile huhatam olmam diyordum, sonra Fransız bir sevgilim oldu. Şimdi ismime hatırladıkça uyuz oluyorum.

İsmimden nefret ediyorum. Eskiden çok takardım kafama bu isim konusunu ama hala nefret etsem de çok umursamamaya çalışıyorum artık.

İsminden dolayı antipatik ya da sempatik gelmiyor kimse ama böyle birkaç isim var sinir olduğum insanların isimleri olduğu için sevmediğim.

Deniz ve Nehir de en beğendiğim iki isim.

Çok yaygın bir isim olmasına rağmen seviyorum. Herkesçe bilinen anlamının yanında sadece edebi eserlerde kullanılan ve çoğu kişinin bilmediği ikinci anlamı da hoşuma gidiyor.
Bir ismi sadece isim olduğu için sevmeme gibi bir durumum yok ama hatırlattığı olaylardan ve kişilerden dolayı sevmediğim isimler mevcut.
En sevdiğim kadın ismi İpek, ikinci olarak da Çerkesçe yine ipek anlamına gelen Denef. Erkek ismi olarak da Mustafa ismini severim.

2 ad ve soyadım Türkiye'de tek olan bir kombinasyon. Bu özelliği hoşuma gidiyor.

Çocuğuma klasik isimler koymak isterim. Daha ağır duruyor. Ayşe, ahmet tarzı

lanet olsun ki benim ismim "xcan" şeklinde fakat kadın anam müthiş bir vizyon örneği göstererek can'ı ayrı yazdırmış, ileride kullanmak istemezsem diye. "e anne madem öyle niye en başta koydun, ne gerek vardı?" dediğimde de "adi babana kalsa avseq01.dat olacaktın oğlum, 15 gün isimsiz gezdin umrunda mıydı adamın, ne bileyim ben öyle hoşuma gitti öyle koydum" der her seferinde.

can kısmını atarsak, fazlasıyla klasik ve 5 erkeğin 6'sında olan bir isim olmasına rağmen şahsen ismimi seviyorum. hatta "isim karakter uyumu" konusunda cuk oturuyor sanki. yabancı karakter içermediği veya ortadoğu-türk esintisi taşımadığı için kimsenin önyargıyla bakacağı bir isim değil. ad-soyad kombinasyonuyla yabancı arkadaşlarımdan birisi macar, diğeri sırp zannetmişti. yanlış anlaşılmasın, "beni tatilde italyanlara benzettiler" kezoluğu yapacak biri değilim, türk olmaktan da utanmıyorum ama malum kültürümüz araplar tarafından istila edildiği ve örneğin ismi "abdullah" olan biri önyargıya maruz kalabildiği için bu konuda şanslı olduğumu düşünüyorum. gerçi benim ismim de köken olarak arapça galiba ama dinli imanlı bi' şey değil en azından.

çocukken insanları isminden dolayı itici bulduğum olurdu ama ortaokulda tanışıp çok iyi arkadaş olduğum "hörü"den sonra bu tamamen değişti. daha sonra bir tane rahime vardı. ikisini de çok seviyordum, hem güzel hem kuul kızlardı açıkçası. ondan sonra isme hiç takılmamaya başladım. hatta ilk bakışta "kötü" ismi olan insanları sevmeyi daha çok sevdiğimi bile söyleyebilirim. çünkü düşünsene yani, rahime desen başkaları gülecek ama sen rahime dediğinde aklında çok güzel bir şey canlanıyor. hoş bi' şey bence bu. hörü'yle böyle bir bağlantı kuramadım çünkü daha ziyade höşmerim diyordum. bir insan 92-93 doğumlu kızına niye hörü ismini koyar, onu da hiç anlamadım ama neyse. bu vesileyle onları da anmış olayım, yıllardır hiç görüşmüyom iletişimi tamamen kaybettim, umarım iyilerdir.

beğendiğim, güzel olduğunu düşündüğüm çok isim var aslında. türkçe olarak, türk isimlerini seviyorum. etimolojik köken olarak çok kasmadım ama hem modern hem de eski türkçe sayılabilecek isimler. ne bileyim hakan, kaan (ya da kağan?), mete vs... bunun yanında oğuz, ozan gibi isimleri de severim. kız isimleri konusunda çok düz biriyim. ezgi ve aslı aklıma gelen ilk iki isim. bunlar hoşuma gidiyo ama kızıma vermezdim galiba. leyla'yı seviyorum, neden bilmem.

yabancı isim olarak rus ve ruh hastası olduğum için genelde bu soruyu rusça özelinde değerlendiriyorum. bir rusla evlenirsem çocuğumun adının kesinlikle anastasya olmasını isterim. çok seviyorum bu ismi. türkiye'de yaşıyorsak direkt nastya olarak yazdırırım, anastasya çok uzun. erkeklerde vyaçeslav hoşuma gidiyor ama oğlum olursa ve orada yaşıyorsak sergey isterim. çünkü sergey mozyakin gibi olmasını istiyom: müthiş istikrarlı, yaptığı işte başarılı, anasına babasına el kaldırmayan iyi ve yetenekli biri. maykıl jordın falan hikaye, benim sporcu olarak idolüm mozyakin. özel hayatında da çok düzgün bir insan olduğunu biliyorum. o yüzden sergey olur.

Ben de ismimi çok seviyorum, şebnem..böyle kadın kadın bir isim...kız isimlerinin gerçekten dişi olması hoşuma gidiyor, çok nötr olunca erkeksi geliyor, ulaş vs. gibi. Ya da her iki cinse de uygun olan isimler zorlayabiliyor beni, bir erkek ismi olarak Derya falan ile karsılastıgımda zihnimde cinsiyeti tam oturmuyor.

İki ismim var, aramız iyi. Birini diğerinden daha çok seviyorum sadece.

Adımı çok seviyorum. Cennetten düşen ilk X tanesi şeklinde bir ismim olmadığı için çok memnunum. Türkçe, modern ve yaygın bir isim. Henüz benim adımı taşıyıp anneanne babaanne olan bir olduğunu zannetmiyorum.

Adını sevmediğim insanlar oluyor. Fadime, Şükriye, Sümeyye, Fatma, Kadriye, Rabia, Züleyha gibi isimleri sevmem. Eskiledrn Belkıs, Necla, Ayla, Lale, Leyla, İnci; yenilerden Ece, Ezgi, Deniz, Nehir gibi isimleri severim. Aleyna, Tuana, Ecrin filan gibi isimleri de sevmem.

Erkek isimlerinden de dini referans içeren isimleri sevmem. Abdullah, Muhammet, Samet, Bekir, Ahmet, İsa, Musa, İshak gibi... Diziler için uydurulan isimleri de sevmem. Benzer isimlerden Mehmet ve Mustafa isimlerine ve Arapça kökenli isimlere o kadar sinir olmuyorum. Selim ve Murat buna rağmen beğendiğim isimler. Modern olanlardan Deniz, Eren ve büyük ünlü uyumuna uyan diğer bütün isimler uygundur.

Amma takıntılıymışım.

Eskiden nefret ederdim. Z harfiyle ilgili bi sıkıntım var, bana kelimenin ortasında z varsa telaffuz etmek zor geliyor ve kaba olduğunu düşünüyorum.
Ama kısaltıyorum, z sona kaldığı için daha naif geliyor kulağıma. Uzun haline de kısa haline de alışkınım tepki veriyorum sokakta akkdkdksl.

İsmim bence süper. Ayhan. Bir eksiğini görmedim ama fark yarattığını da düşünmüyorum. Sadece Ahmet Mehmet Hasan vb isimlere nazaran daha niche. Soyadım ise ülkede tek.

Sevdiğim isimlerin başında deniz geliyor unisex olarak. Sonra kadın için sena ve seda bana hoş geliyor. Erkek ismi olaraksa bora, alp ve ejder iyi. Bir de ayhan tabi.

Sevmiyorum çünkü çok kişide var.

ismime bayılıyorum. alaşımlardan oluşan bir çağ ismi. yazması 4 harf. soyadım da dört harf. tek kötü yanı türkçe karakter içermesi sorun yaratabiliyor yabancı resmi evraklarda.

Adımdan memnunum ama soyadımdan değilim. Uzun isimlerden hoşlanmıyorum. Kısa, net ve anlaşılır olmalı. Ayrıca j ve ş harflerini bulundurmazsa iyi olur.

ismim güzel ama bana olmuyor bence

hastasıyım. ölürüm.

Pis pis kelimelerle kafiyeli olsa da alistim, seviyorum. Super modern isimlerden nefret ediyorum (bilmem ne su filan), eski isimler daha guzel.

Bayağı seviyorum yahu. Arap ismi falan değil, tam laikci kafada bir isim. Babamın benim için yaptığı en iyi tercih olabilir.

Ben de seviyorum. Arapça değil, türkçe bir kere. Ayrıca çok kişide bulunan bir isim de değil. Ahmet mehmet gibi dayı dede ismi de değil, dinamik geliyor bana. Ad-soyad kombinasyonumda Türkiye'de 3-4 tane var. O yüzden kullanıcı adı alırken sadece soyadım olmazsa ad soyad kesin boş oluyor. İsim tolga bu arada.

ismim emirhan ama bildim bileli emirhan diyen yok. daha kısa olduğu için emir kullanıyorum.

toplamda 10 bardak kadar çay/nescafe. bir bardak su.

iki adet eti puf, bir dürüm çiğ köfte, iki kaşık yoğurt. bir avuç kadar da kavrulmuş. fıstık.

çokça tütün...

4-5 kupa çay
3 bardak su
2 dilim tahıl ekmeği
1 haşlanmış yumurta
3 çeri domates
2 ceviz
1 tabak fırında sebze yemeği
1 kase yeşil mercimek salatası
1 porsiyon kavun
1 porsiyon üzüm

Kavurma 1/2 tabak
Keşkek 1/2 tabak
Yumurta 1 adet
Mayve suyu 1 bardak
Su 2-3 bardak
Çay 1 bardak

Bitti

Iki tane katmer, iki bardak cay, bir bardak turk kahvesi, bir avuc frambuaz, bir tane elma, bir salkim uzum, birkac avuc leblebi, bir salatalik, bir murdum erigi, bir tabak sarma, birkac yesil biber, bir tabak s'mores dip(buna cok pismanim), bir adet maden suyu, bir bardak daha turk kahvesi bu kadar.

Su an da aciktim, gidip sarma tirtiklayacagim.

4 fincan turk kahvesi
İki bardak kola
1 bardak ayran
2 cay

Bi poğaça
Pilav kavurma
Lahana sarması

İki adet baklava
Bi adet sekarpera

Ulan ne yemisim be

Gece az kabak cekirdegi,sonra iki bardak su ve ilaclarim,
Sabah kahvaltida bir kac krep sonrasinda bir gazoz.
Oglenleyin az nohut yemegi,yarim tabak kadar,
Bir turk kahvesi,bir filtre kahve,bir madlen,iki badem sekeri,
7 gibi masaya oturup, bir kac kasik humus,bir biber dolmasi,br patlican dolmasi,bolca salata,sonra biraz zahter salatasi,yarim tirnak pide,4 tane cigarillos,3 kalin duble viski,bir soda.
Az evvel bir armut ,bir bardak su.

4 tane lahmaç 6 tane de balut. Biraz da blood pudding.

2 litre de alkol ictim.

sabah: yarım simit, 1 haşlanmış yumurta, domates ve salatalık, bir bardak şekersiz çay
öğlen: iki tane bayram çikolatası, küçük paket pizza kraker
akşam: yarım kıymalı pide, salata, ayran, 2-3 adet çiğköfte
gece: vanilyalı latte

belirli aralıklarla da su.

bu soruyu görünce içimden anam bugün ne çok yedim lan ben dedim.
2 haşlanmış yumurta
3 kaşık kadar kıymalı yumurta
1,5 büyük dilim ekmek
2 fincan çay
yarım tabak kadar patates kızartması
1 küçük dilim karpuz
1 elma
1 kase yoğurt
yarım tabak kavurma
2 domates
4 biber
1 dilim çikolata
1 kadayıf
1 susamlı çubuk
1 poğaça

yazmasam daha iyi olurdu belki. normalde bu kadar yemem. bugün abarttım baya. bir kaç şey daha yedim ama utandım yazamadım.

2 litreden fazla su
Vitamin hapı
2 yumurta
Az Kaşar
5 dilim salam
2 çeri domates
2 dilim kızarmış, 2dilim normal ekmek
Tereyağ
1.5 bardak süt
Tavuk sote
400 ml Ayran
Bir avuçtan az kaju/badem
Sakız
Tavuk fajita
300 ml ayran
1 şeftali ve 1 kase yoğurt

Burada bayram yok dolayısıyla sarma, su böreği ve baklava yok. Olsaydı keşke ne yerdim :/

Mobildeyim, unuttum kalhvaltıda bal da vardı.

Kahvaltıda biraz patates kızartması yarım ekmek peynir ve çilek reçeli öğlen iki dilim pizza birazda ice tea gün boyunca iki litre su üç bardak çay bir dilimde cevizli baklava

3 lt su (._.) Bir tane beyaz bira. Bir tane tarcinli cay.
2 Yumurta, az yulaf, cok yogurt.
Hindi, salata, fındık, portakal.
Mustafa's Gemüsedöner'den iki yudum bir sey. Lanet Mustafa ya. Bu donerin guzelligi ne, kapat git dukkani buradan ya, yeter doydu Hanslar Helgalar. Yiyemiyorum ben zaten, cok soslu bir seyli. Cok lezzetli ya (._.)

Son 2 haftadır film koptu.
1 bardak çay
Yarım tabak kavurma
3 dilim ekmek

2 içli köfte
2 adet baklava

1 adet kinder Pingui
2-3 dilim tahin-pekmezli ekmek
6-7 adet bala bandırılmış ceviz

1 tabak analı kızlı
5-6 adet içli köfte
3 yemek kaşığı zeytinyağlı sıyırma kabak.
2 bardak ayran

1 fincan Şekerli türk kahvesi

2 porsiyon ekmek tatlısı
2 adet minik baklava
2 bardak çay

1 şeftali
Yarım armut

iki adet kruvasan, bir adet pizza, iki litre su, bir fincan sade kahve, elli ml likör, üc adet yumurta, birkac badem ve yer fistigi, iki adet hurma, yirmi bes gr cikolata, bir kücük kase yaban mersini.

akşam yemeğinde 1.5 tabak kavurma, çeyrek ekmek. az önce de iki tane noodle. dört su bardağıyla yapılmış. bu ara depresyonda olduğum için iştahım yok ehe. uyandıktan 3 saat sonra falan ilk öğünü yiyorum. ondan 5-6 saat sonra da ikincisini. iyi de oldu aslında, bir haftada 2 kilo verdim hiç yoktan.

78 gram su böreği (kalori saydığım için tartıyorum)
3 adet küçük lokum
türk kahvesi
1 madlen çikolata
1 milango çikolata
1 dilim kakaolu üzümlü kek (bunu tartamadım çünkü evde değildim)
10 taneye yakın pretzel krakerlerden
128+75 gram zeytinyağlı barbunya
25 gram ekmecik köy ekmeği
340 gram kavun
tarçınlı ve elmalı çay
20 tane falan meyveli jelibon

ipin ucunu kaçırsam da inatla tartma çabam :(

1 lahmacun
2 kase irmik helvası
2 tost
1 tabak ciğer
7-8 bardak su
büyük patates salatası (marul, patates vb var içinde)
1 bardak ice tea
1 tabak kavun
üzüm (miktarını bilmiyorum, 250 gr?)

aklıma ne geldiyse onu yemişim, mutfağa gidip adam akıllı bir şeyler yiyeyim bari, ehe :)

Patates kizartmasi ve tavuk doner
Ekmek arasi fistik ezmesi.
Tavuklu ve pesto soslu makarna.
Bir avuc yer fistigi.
Iki uc adet multivitamin
Bir Elma
Bir mandalina
Iki adet muz.
Bir tane armut
Bir fincan kahve

En az 3 kahve
1 yesil cay
1 nane cayi
Iki litre su
Iki adet mucverimsi bir sey
Bir dilim kek
Iki dilim pizza
Uc bes zeytin
Koca bir salata
Bir yumurta
Avokado
3-4 hurma

peynirli domatesli gözleme
1 kase domates çorbası
azcık et azcık pilav
havuç dilimi
snickers
2 bardak çay
cacık
yarım tabak bezelye daha da az bulgur pilavı
yarım dilim şu böreği
elmalı kurabiye

normalde bu kadar tatlı yemiyorum nöbette deli gibi acıkıyoruz ne bulursak onu yiyoruz linç etmeyin

Kalkınca;
1 bardak ılık su
Kahvaltı;
domates salatalık yeşillik
1,5 dilim yani 45 gram light beyaz peynir
1 haşlanmış yumurta
4 iri zeytin
1 dilim kepekli ekmek
Ara öğün;
15 iri tane üzüm
Öğlen; 120 gram kırmızı et, yağsız tuzsuz salata, limon sıkılmış maden suyu.
2 ara öğün;
200 gram karpuz
15 kuru yaban mersini
Akşam;
120 gram kırmızı et, yağsız tuzsuz salata.
Ara öğün;
3 kara erik
Kaçamak olarak da 1 bayram çikolatası :')
Gün boyunca 2-2,5 litre civarı su.
Diyetten selamlar :)
Not; salatalarıma limon nar ekşisi ve balzamik sirke katmakta özgürüm :P

Bugün de daha kahvaltı etmedim ama erken uyandığım, gece düzgün uyuyamadığım için annem ballı süt yapıp getirdi. Sanırım biraz içeceğim :')

Yulaf ezmesi + kuruyemiş + bal.
Maden suyu
Çay
Limonlu maden suyu

Kavurma + kaşarlı pide + ayran

Maden suyu

Beyran çorbası

İnsan memesi + dil

Yulaf ezmesi + kuruyemiş

İstiklal marşı ve kapanış^^

İrice 1 salkım üzüm
tulum peyniri toplamda galiba 3-4 dilim kadar oldu
1/2 tabaktan az hünkar beğendi
taze soğanlı çoban salata 1/2 kase kadar
yarım kase yoğurt
toplamda yarım kadar ekmek
1 fincan sade kahve
3-4 cam fincan şekersiz çay
1 bardak tonik
1 bardak kefir
toplamda 1.5-2 litre kadar su
az önce çay altı 1/2 muz
1 cam fincan çay
1 tutam üzüm çekirdeği

sindirim sistemim 2 gündür sıkıntı yaratıyor, dün üzüm peynire yüklendim. bu gün büyük aile kahvaltısı var, unlular abaracak gbi.

Uyanınca şekersiz büyük fincan türk kahvesi, ev yapımı 1 tane trüf.

Sabah, beyaz peynir, karpuz, patates, salatalık, domates, semizotu salatası içinde süzülmüş yoğurt ve sarımsak vardı.

Öğlen, bir tane küçük dondurma, 2 parmak kalınlığında kadayıf, 10 kadar yaprak sarması.

Akşam, mangalda 5-6 tane köfte 2 şiş kuzu eti, patlıcanlı salata, karpuz.

Yemekten sonra 1 kase aşure.

Toplamda 2 litreye yakın da su içmişimdir.

6 dilim salçalı kaşarlı ekmek
3-4 tane mini pop kek
2-3 kase çekirdek
yarım paket lays
5-6 bardak ice tea
1 tane waffle'ımsı kek
2 domates, 2 hıyar
1 yumurta
5 adet soğan halkası
1 porsiyon patates kızartması
1 adet arbys menü
1 bardak kahve
15-20 bardak su
10-15 yaprak roka

galiba bu kadar. ne biçim oldu ya :/

10 kadindan 0'i

az ama genç nesilde artıyor. bide duyuruya sorulacak soru değil bu. burada 10da 9 derler ama dışarıda 3-4tür. yeni nesilde 6 falandır.

edit: vay be. gözlerim yaşardı. güzel tahminler var.

10 kadından 9 tanesi ima eder, 10 kadından 3 tanesi açık açık söyler.

burada kastedilen,

"merhaba mehmet ben senden hoşlanıyorum" ise, oldukça düşüktür. 10da 1 diyebilirim.

hoşlandığını hal ve hareketleri ile belli etmek ise bir hayli yüksektir. 10da 9 diyebilirim.

@neyleyim olumlu yaklaşmış 100 de 1 açılır
Hoşlandığını belli eden çoktur ama anlamıyorlar

Çoğumuz belli ederiz açık açık söylemeyiz

Açılan 100de 1 bile değildir. Belli etme oranı yüksektir elbet

Çok da nadir değil. Kaç bilemem.

Lisede bir kere açıkça söyledim elimde patladı. Kıymete bindi. 2 "yakın" arkadaşım daha yazmaya başladı herhalde bu çocukta bir keramet var diye. Bir daha yapmam. O kızlar çok karaktersizlermiş. Zaten daha önce o ikisinden biri diğerinin sevgilisini elinden almıştı. Öyle yani.

Belli etmeye gelince, hepimiz belli ederiz ama anlamazlar.

Sanıldığı kadar az degil.

bana üç tane açılan oldu. deyip kaçıyorum.

Bence yuzde 10.

Çok azı yekten söyler, büyük kısmı ima ettiğini düşünür ama yeteri kadar edemez, etse de biz anlamayız, her şeyi zorlaştırırız falan.

Ben ölmeye yakın açılıyorum genelde. İma etmeyip açıldığım için kız arkadaşlarım kezbansın demişti.

trakya'da, nispeten rahat bir çevrede büyümüş olmamın etkisi var mıdır bilmiyorum ama bizde ilkokulda bile kızlar çatır çatır açılıyordu açıkçası. ortaokul ve lisede de çok gördüm örneğini. aklıma direkt olarak gelen 3-4 örnek var, hepsinde kız tarafı gidip söylemiş ya da başkası aracılığıyla haber uçurmuştu oğlana "hoşlanıyorum kıps kıps" diye. hatta bana bile oldu lan, ortaokul ve lisede birer kez. saydığım örneklere bunlar dahil değil. türk kızı bu konuda gereksiz eleştiriliyor. o kadar da pasif değiller.

En sevdiğim müzisyenin, ama öyle böyle değil sırf müziğini de değil her şeyiyle çok seviyorum böbrek lazım olsa bir saniye düşünmem veririm, konserine bilet aldım Stockholm'e, havalimanında polis dedi yeşil pasaporta izin belgesi lazım, benim de haberim yoktu, gidemedim sonuç olarak. Aha en büyük ukdem bu, daha büyüğü de olmaz herhâlde.

kanun çalmak. tek uktem.

İngilizceyi çok ileri seviyede, mesela konuşup felsefe yapacak kadar bilmek.

Halk oyunları oynamak.

Bacaklarım acımadan elbise, ayaklarım acımadan topuklu ayakkabı giymek.

Her gün ama her gün sabah 6'da çok dinlenmiş gayet cıvıl cıvıl bir şekilde uyanarak güne başlamak, yani her gece iyi uyumak.

Çok iyi yemek yapmak, tencere yemekleri daha doğrusu.

Denizde yosundur taştır hayvandır derinliktir hiç korkmadan yüzebilmek.

Kafama göre bir evlilik gerçekleştirmek.

Bi de borçsuz yaşamK ya oooof. :/

herkes hala yapabileceği bir sürü şeyi ukte olarak yazmış te allam.

çocukken bizim yerel kulübün başkanı, babama benim için "gelsin bizde oynasın" deyip bir miktar para + holosko teklif etmişti. bense cidden iyi top oynamama rağmen çok gerizekalı olduğum ve antrenörlerin karışmasından, yeri gelince bağırmasından çekindiğim için kabul etmemiştim. o yaşta profesyonelleşmeye başlasaydım bugün belki dünya yıldızı olmazdım ama iyi bir sporcu olabilirdim. hem futbolda hem de basketbolda dikkat çekici derecede iyiydim, o zaman ne olduğunu bilmiyordum tabii ama oyun görüşümün çok iyi olduğunu ve 10 yaşındaki bir bebeye göre fazlasıyla olgun oynadığımı söylüyorlardı ki düşününce cidden öyleydi. hayvan gibi pas atıyordum, pozisyon bilgim iyiydi falan. fiziksel olarak da iyiydim. kendi isteğiyle stoper ya da ön libero oynayan bi' heriftim işte varın siz düşünün ne kadar klas olduğumu......

geriye, 100 kiloluk bir şüşko olarak bu anılarla övünmek kaldı. annem babam da sağolsun yani hiç yönlendirmediler bu iş için. "höt" deseler katılırdım zaten takıma, 10 yaşında çocuğum amk niye bana bırakıyorsunuz ki bu kararı.

gerçekten çok merak ediyorum, o zaman kulübe gitseydim şu an nerede olurdum. hiçbir zaman başarılı sporcu olacak mental kapasitem olduğunu düşünmedim açıkçası, hem çok çalışmayı sevmiyordum hem de disiplinli değildim. ama ne bileyim batuhan karadeniz olsam bile olurdu ya, yeterdi yani.

@der meister,

Ben de ilk senin gibi düşündüm, hatta sözlükten baktım ukdenin anlamına, ben de ukte sanıyordum bu arada ama ukdeymiş, neyse.

1. isim Düğüm, yumru
2. İçe dert olan şey

Bunları vermiş anlam olarak. E dedim o zaman yapıp yapamayacak olmakla direkt bir ilgisi yokmuş. Ki benim yazdığım şeyi yapma ihtimalim yok, başka bir konserine gidebilirim tabii ama o konser geçti ve başka bir konser onun aynısı olmayacak, elli konsere gitsem de onu kaçırmış olarak kalacağım her zaman. Yani benimki iki türlü de ukde oluyor.

belki "vizyonun da epey düşükmüş kardeş :(" dedirtecek bir şeydir ama:
istanbul üniversitesi'nin beyazıt kampüsündeki o dev kapısından öğrenci olarak girememek.

bir diğeri ise ömrüm boyunca pişmanlığım olan, erasmus'a gidememek.

1- bungee jumping yapmak
2- güney amerika'da bulunan bir ülkedeki dünyanın 7 harikasından birini görmeden ölmek
3- (bkz: hukuk fakültesi/#69397004) m e b yazmış. iü beyazıt kampüsüne girmek diye. bende de o var. şu hukuk fakültesini iü'de okumak isterim. aslında bu konuda hala kararsızım. ankara'nın kalitesi, iü'nün tarihi, marmara'nın konumu ve binası hep ilgimi çekiyor.
4- anadil olmasa da - daha kendi dilini tam konuşamayan insanlar bir başka dili anadili gibi konuşamazlar - zorlanmayacak şekilde ingilizceyi okuyabilmek, konuşabilmek isterim.
5- keman çalmak.

1-*2007 yilindaki tool konserini kacirmak.
2- pantera ve death gruplarini bir daha hicbir zaman canli dinleyemeyecek olmak.
3- St Michel lisesini kazanmama ragmen, babamin bir yillik maasi okulun bir senelik ucretine esit oldugu icin gidememem. Nasil biri olarak gelisirdim su anda hep merak etmisimdir.

2012'de İstanbul'daki Guns n Roses konseri hala içimde yaradır gidemediğim için. Bir de geçen yıl veda turnesindeki Black Sabbath'ı Verona'da izleme hayalim vardı ama birkaç saatle kaçırmıştım biletleri, içimde uktedir o da.

Son olarak da geçen sene bana hayatımın en güzel günlerini yaşatan kişiye söylememenin çok daha iyi olacağı bir şeyi söylemiştim, hala düşündükçe içime oturur o zamanlar. Keşke hiç söylemeseydim.

İmkan olup da yatmadığım 3-4 hatun var. Keşke yapsaymışım diyorum.

Sevdiğim kıza sevdiğimi söylemek istiyorum ama söyleyemiyorum.

Sigara, gecenlerde.

1,5 ay oluyodur rahat. votka fena çarpmıştı. 25 cl falandır.

Dün müydü neydi, yok önceki gün. Çok güzel olduydum 2 birayla <3

10 aralik 2012. Askere gitmeden iki gun once. Arkadaslarla raki ve bira. Cok mutluydum.

Kasım ayıydı, ballı viski ve çavdar ekmeği, ne kadar içtim hatırlamıyorum ama bayağı yamulmuştum. Ondan önce de iki sene önceki ocak olması lazım, o zaman da 3 jager 7 tekilaydı ve telefon ekranını okuyamıyordum artık, berbat bir gece geçirmiştim, anca öğleden sonra düzeldi midem.

5-6 sene önce 7 votka 5 viski 4 tekila içip yürüyemez hale gelmiştim ki o güne kadar daha önce hiç alkol sebepli kusmamıştım. Sonra 1 sefer kustum, şişeden 35lik absolut bitirmeye kalmıştım, bi de o zaman işte, 2015 yılbaşı. Arada sarhoşluklarım çok ama kontrolü kaybetmem normalde. Bi de geçen ay düğünde hızlı viski tüketimi sonucu kendimi dans pistinde bulmuştum, kendimdeydim ama o yaptıklarımı kafa güzel olmadan yapamazdım. Dağıtasım gelmişse demek...

hayatımda bi kere sarhoş oldum o da bu sene doğumgünümdeydi. balçova'dan kalkıp arkadaşların bornovadaki evlerine gittim işte içki falan da aldık, hatırladığım birer bira, bi büyük vodka ve bi küçük viskiydi. viskiyi ilk içişimdi ve bal aromalıydı jack daniels'in. şimdi sorun şu ki ben öyle yapay tatlandırıcılı içkileri pek sevmem rahatsız ediyo beni, bi de o gün aç gittim nasılsa yeriz diye ama yemek yerine pasta ve tatlı bi şeyler yedik falan. bi de o içkinin yaklaşık yarısını ben içtim(yani bi bira+ vodka ve viski'nin yarısından biraz azı).

sonuç: evden ayrılırken arkadaş beni bornova metroya bıraktı, bu sırada olayları uzaktan izliyo gibiydim sanki uzak bi anı gibi yani. birkaç defa sordu bizde kal diye ama nedense reddettim(ki normalde kalırdım yani sıkıntı yapmam). metroya gelince babamı aramışım baba ben kötüyüm beni fahrettin altay'dan alır mısın diye, sonra koca bi metro yolculuğu ve doğru çıkışı bulma serüveni var gram bi şey hatırlamadığım. en sonunda babamın arabasına kustum ve son hatırladığım buydu :(( sonra gece yatağımda uyandım ve bu anılar teker teker beynime geldi ne yaşadım yeaa ben diye düşünürken.

galatasaray-östersund maçının oynandığı akşam, tarihi hatırlamıyom. daha önce vodka içmemiş biri olarak bir şişe absolut'un %60-70'ini içmiştim, sen düşün kafayı. banyoda uyuyakalmışım amk, sevgilim gelip çıkarmıştı gece 2'de deprem oluyo diye. kafam o kadar güzeldi ki bütün mahalle aşağı indiği halde ben balkona bile çıkmadım, çünkü çıksam aşağı düşerdim muhtemelen. o akşam ona sarılıp "sovyetleri özledim" diye ağladığımı hatırlıyorum, youtube'dan sovyetler birliği marşı açıp. bu hikayeyi torunlarıma bile anlatacağım. düşündükçe yarılıyorum. 94'lü adam içince sovyetleri özleyip ağlar mı ya mal mısın sen. ama duygulanıyo insan nabiyim.

1 ay önce otelde bira, tekila, viski, malibu, long island ve gecenin sonuna doğru hatırlamadığım çeşitli kokteyller. Hangisinden ne kadar içtim bilmiyorum ama 3 shot tekila içip yanında 1 bira içiyordum. 4-5 bira içsem 12-15 tane tekila içmişimdir. Diğerlerini de gecenin sonuna doğru tekila artık iğrendirince içtim.

Sonuç: Herkesle diyalog kurma. Çimleri sulayan fıskiyenin altında ıslanma, sudan kaçayım derken yere düşmeler. Bir kaç vücut yarası. Kusma. Ve banyo küvetine yaslanarak uyuma. (bana anlatılan bu). Ertesi gün tekrar içene yataktan kalkamama. Ertesi gece yine içmeye çalışırken mide bulantısı.

Doğum günümde bir bira ve biraz yeşillikle, caddebostan sahilde arkadaşlarımla birlikteyken. Bu kadar güldüğüm, kahkaha attığım çok nadirdir. Etraftaki insanlar dönüp bana bakıyordu muhtemelen "nabıyor bu, ne içirdiler buna" diyerekten. Görmedim ama, ve umursamadım. :D


"Jonathan!" :D

Bu soruyu yazdığı hayal meyal hatırlıyorum dün akşam :) Ne içtiğimi söylemeyeyim ama şuan telefondan kimlere ne mesajlar attığıma bakıyorum. Ve tabii ki internet geçmişinde neler yaptığıma bakıyorum :p

Dün gece vmfmcjgh
8 saat araba kullanmanın üstüne 1 şişe şarap yetti.

çek cumhuriyeti'nde IT okurdum. ainec.

Mezun olunca KPSS'ye girmeyin. Özel bir eğitim kurumunda öğretmenlik yapın. Kazandığınız parayla ikinci öğretim olarak IT okuyabilirsiniz.

Cek cumhuriyetinde hem. Okuyup hem tam zamanli calisabilmen hayal, yari zamanli ancak olur.
Ogrenci calisma izinleri de sikintili olur zaten. Cekce bilmeyeceksin vb ama neden cek cumhuriyeti?

@dissendium özel eğitim kurumları adamın ruhunu sömürüyor. ikinci öğretim it okumak hayal gibi geliyor. mezun olan arkadaşlardan biliyorum.

@kuehles blondes öğrenci olarak çalışmaya başlamıycam. ilk önce çalışmaya başlayıp çalışma iznimi aldıktan sonra okuycam.neden çek hem ucuz hem de çalışabileceğim iş yeri var. diğer ülkeleri de düşündüm ama çalışsam bile o fiyatları karşılayabileceğimi düşünmüyorum.

çek cumhuriyeti vs doğu anadolu yapıyorsak eğer, genelevde piyanist de olsam çek'i seçerdim. sizi çek cumhuriyeti dışındaki tüm seçeneklere yönlendiren herkes sizden nefret ediyor. en güzel bayramlar sizlerin olsun. teşekkürler.

2 senedir Cek Cumhuriyeti'ndeyim. Bu seceneklerde bence Cek en mantiklisi gibi gorunuyor. 3 sene okumayi goze almak mantikli mi bilmiyorum., bu kisiden kisiye degisir sonucta ama ben master kismini dusunurdum sanirim. Cek'le ilgili sorun olursa bildigim kadariyla cevaplamaya calisirim.

her ikisini de yapardim ben

iki saat icin 6-7 lira kim neye veriyor anlamadim

2.yi

@exlibris, + 1

ama illa birini seçeceksem; tabii içeriği nedir, onu da öğrenmek şartıyla, evden günde iki saat çalışmak diyorum.

2 saat calismayla 6-7 bin veriliyorsa o işte bi şeylik vardir kesin. Olmasa bile Her turlu 2.yi secerdim. 6-7 bin çok para degil bu zamanda. Ilkini secersem ek bi seyler yapma geregi duyabilirdim. Onun yerine duzenli iş ile 10-12 bin mantikli.

Sırf iş hayatına bulaşmamak için 1'i seçerdim ben.

Sabah akşam ofis 12

işin sürekliliği ve diğer şartlara bakmak lazım. 2

1

Günde 2 saat haftanın 7 günü ise soru işaretli ama 5 günse bir de 2 günde tüm işleri bitirebilme olanağı varsa kesinlikle 1.

2 saat çalışma: 7 bin.
8 saat çalışma: 12 bin.

kazanan belli. bi de evden çalışacaksın. hayalimdeki iş anasını satiim.

Yari maaasa 1'i secerim. Yeter ki beni sabahtan aksama ofise kilitlemesinler.

evde çalışmam gereken o 2 saat, 6 saate çıkar bende, disipline giremem. hem diyelim 2 saat iş yaptım, kalan zamanlarda ne yapacağım? hobim de yok ki doğru düzgün lan, oyalanayım. Ofis daha iyi

işlerin niteliği önemli. 2 saat dişini sıkacan gelsin paralar gibi bir durum olmasın sonra!!!

2

tabii ki günde 2 saat çalışma ya. o kadar az çalışan adam 10 sene içerisinde iki lisans diploması alabilir ya da lisans okuyup üstüne yüksek lisans çakabilir. gidip sıfırdan bir iş öğrenebilir. evden çalıştığın için ne yolda vakit harcayacaksın ne de üstüne başına dikkat etmen gerekecek. müthiş zaman tasarrufu. bu seçeneğin 19 yaşında üniversite okuyup da bunun için ayda 7 bin lira almaktan hiçbir farkı yok benim gözümde. o kişinin sahip olduğu tüm olanaklara sen de sahip oluyorsun. o yüzden kesinlikle evden 6-7 bin. ben yaşamak için çalışmak isteyenlerdenim. mecbur olmadığım sürece niye sabah 7'den akşam 8'e kadar çalışmak isteyeyim ki.

Para, ozgurluk, guvenlik...

www.guncelpsikoloji.net

Pramitte en temelde ilk iki basamak buralarda zor, hatta 3.basamakta bile gelismis ulkelerde daha basariliyim. Cahil insan orani azaldikca arkadas bulma sansim artiyor.

medeniyet ve huzur için.

Yaşam kalitemin artması için.

istemiyorum. taharet musluğu yok +1

Taharet musluğu on dolarlık bir aparatla hâllediliyor, şaka mısınız.

Neyse, Türkiye birçok açıdan yaşanmaz bir ülke. Rezil devletimiz sağ olsun her şeye beş katı para veriyoruz, kur farkı yetmiyormuş gibi bir de vergilerle geçiriyorlar. Şehirlerde yeşillik yok, yeşillik olan yerde başka bir halt yok.

Bu kişisel bir sebep ama birçok dünyaca ünlü müzisyen adımını atmıyor buraya. Avrupa'da en önden bilet 80 euro, bildiğin 80 lira yani. Ben alınca 250 lira oluyor, üzerine uçak bileti falan filan bir tane konser için bir sürü masraf ediyoruz. Salak salak işler çıkarıyorlar, bazen parasını ödediğin konsere bile gidemiyorsun (ıhıldın dılıyı ızın kığıdı lızım). Oldu da Türkiye'ye geldi, en leş yer 150 liradan aşağı olmuyor.

Bir şekilde girsek de wikipedia bile engelli lan yaşanır mı bu sefil ülkede.

orta ve kuzey avrupa için, en başta hayat standartları var. almanya gibi bi yerde 2 bin euro maaş almayı türkiye'de 10-12 bin lira almaya tercih ederdim mesela. alım gücü yüksek, devlet canına okumaya programlanmış bir mekanizma değil, yalan bile olsa saygı görüyosun, yol verme kavgasında ölme ihtimalin dikkate almaya değmeyecek kadar düşük vs...

rusya için, valla bunu ben de bilmiyorum ha. çocukken gelişti bu rus hastalığı, önünü alamadım. diğer yarım oralıymış gibi hissediyorum, 6 yaşımdan beri sıla hasreti yaşıyorum. novosibirsk'teki favori mobese kameram, bilhassa kışın kar yağıyor mu diye bakmak için sık sık ziyaret ederim, az aşağıda opera binasının orası da var: avtoline-nsk.ru

çocuğumu da böyle bir fotoğrafta göreyim istiyorum mesela: prntscr.com

kaynanam her yaz alanya'ya gelen şüşko bir teyze olsun ve ziyaretine gittiğimizde kafam kadar pelmeni yapsın, kayınbaba içip içip devrilsin, ben youtube'a her hafta ölümlü olmayan bir dashcam videosu yükleyeyim, çelyabinsk'e meteor düşerken ben de orada olayım istiyorum. bu yüzden rusya.

www.youtube.com

gözü hep dışarıda bir çocuktum. 9 yaşındayken norveç'e gitmeyi çok istediğimi net olarak hatırlıyorum. ulan o yaşta norveç'i nerden duydun da gitmek istedin amk kertenkelesi. çok fazla üke oldu böyle sevdiğim, görmek istediğim, kültürünü merak ettiğim. rusya bambaşka. bi de almanya var böyle ama almanya'dan yaş ilerledikçe soğudum, malum schengen olsun nato olsun işin içine politika girince jsfsfsk bağımı kopardım onlarla büyük ölçüde. geriye bir tek rasiya kaldı.

Bazen gitmeyi çok istiyorum bazen de istemiyorum.

Gitmeyi istiyorum çünkü satın almak istediğim programın en boş hali (teknik ismini bilmiyorum'_') 200 euro, alamanya da olsam iki yüz liraya alacağım işte o programı. Burada 800 liramın olması lazım kenarıda.

Şehirleşme iyi, 15 bin kişilik kasabalar yaşanılabilir düzeyde. Türkiyede sıkıntı basar 15 bin kişilik kasabalarda.

Kurallara uyan insanlar var, trafik daha çekilir.

Türkiye'ye geldiğimde cebimdeki para dört kat artacak.

Porsche binebilir ihtimalin daha fazla

Gitmek istemiyorum bazen

Çünkü Almanlar da beni bekliyordu sanki diyorum kendi kendime. Dışlanmış hissedeceğim kendimi. Türklere karşı önyargı üst düzeyde duyduğum kadarıyla.

Yemek, gerçi Almanya'da bu sorun olmaz ama yine de aklıma takılıyor.

Meyve fiyatları çok yüksek diyolla.

Belki de en büyük etken bu: alamancılar.

almanya'da yaşamak isterdim ama almanca öğrenesim yok.
ingilizce konuşsalardı eyiydi.

İstemiyorum çünkü burada bir sıkıntım yok. Fakir olsaydım belki Almanya'da 1000€ için tuvalet temizleme hayali kurardım ama Türkiye'de durumum iyi neden gidip oraların ikinci sınıf vatandaşı olayım.

Çünkü insanca muamele görüyorsun sinir stres yok kafa rahat. Para falan yalan, TR de 12bin maaş alıyorum da ne oluyor sanki? Hep stres hep kavga gürültü, sokmuşum öyle paraya. Son 3 aydır İspanya`daydım, aylık 1500 euro ya mis gibi yaşadım, son 10 senedir hiç olmadığım kadar da huzurluydum.

Yaşıyorum. İşimde alanımın uzmanları burada. O yüzden yaşamak istedim.

Ben seviyorum. gidiyorum da mümkün oldukça.. sosyal medya hesabım da yok. kimseye bir şey göstermek için de gitmiyorum. Deneyim için, gezmek için, eğlenmek öğrenmek için.

comfort zone muhabbeti bence bu. Bazıları çıkar bazıları çıkmak istemez.

Sadece "olsa güzel olabilir, hayır demem" şeklinde bir merakım var, yoksa ciddi ciddi "merak" etmiyorum yani. Hele gidip gördüğüm yerlerde kendimi geliştireceğim şeyler yapmayacaksam cidden zaman ve para israfı bana göre.

gezmek, görmek gibi bi hayalim yok. yaşamak hayalim var. gidip 10 gün 15 günle bi bok anlayamazsın oralardan. yaşayacaksın. orda 10 gün, burda 5 gün, şurda 2 gün geçirip de bi halt bildiğini sanmak aptalca. ancak orayı hiç görmemiş birinden daha fazla şey bilebilirsin. sonra da gider ona hava atarsın. başka bi işe yaramaz.

3-4 ülkeyi görme istegim var hayal değil de olsa güzel olur şeklinde. onun dışında gezmek boş iş bence.para yediği ise en doğrusu. Yani şimdi çıkıp çok paraya gerek yok diyenler de çıkar ama onlar da hırpani bi şekilde geziyor görüyoruz internette. Ozetle zengin adam işi gezmek. Ben zengin olsam da çok gezmezdim öyle bi hayalim yok.

Açıkçası şöyle bir kez yurtdışı tatmış insanlar ve bir de az buçuk dil biliyorlarsa acayip keyifli bir eylem ...

Zira bu eylemlerde bir yığın macera olabiliyor ..Filmlerdeki hissi alıyorsun.Bir gün bir italyanla konsere giderken ertesi gün bir amerikalı ile top oynuyorsun ..Bazende hiç beklemediğin an biri seni evine davet ediyor ..Hayatın boyunca yiyemeyeceğin yemekleri göremeceğin insan kitlelerini görüyorsun .Bu bazen sana iş fikri yada dünyayı algılama düzeyinde ilerleme veriyor Hayat hep aynı ama değişen diller ve insanlar ..Aradaki nüansı yakaladığın zaman işte hümanist oluyorsun ...
google "değişik doğa manzarası" ve " farklı şehir mimarisi" yazın .

Oralarda yapılabilecek şeyleri görün .Sonra tekrar düşünün bence .. Çünkü hayata bir kez geliyoruz ...Günün birinde öleceğiz en azından dünyayı gördüm diyebilirsiniz :)

etkinlik yonetimiyle ugrasan bir arkadasim var, pek bilinen bir konserler zincirini organize ediyor, milyonlari var. bir kere de ara ver, git dunyayi gez, hayatin is olmus diyoruz, abi benim oyle bir istegim yok ki diyor.

bana cok garip geliyor ama oyle iste. adam 3 gunlugune bodruma gidip sampanya acmayi yegliyor. herkesin tercihi farkli.

Başka ülkedeyim ve vatandaşlık değiştirmeye giden yolda en önemli nedenlerinden biri bu, çünkü bizim pasaport malum :) Bir ton ülkeden orada sadece birkaç gün vize alınıp, kalmak sürekli uğraşılacak şey değil.

Ayrıca yıllarca gezmeyi düşünüyorum belirli bir yaş sonrası.

turist olmayı sevmiyorum pek. sadece bi amaç uğruna gezmek isteyebilirim. fotoğrafçı olsaydım mesela tabii ki isterdim. ya da örneğin imkanını bulabildiğim takdirde gidip özellikle afrika ülkelerindeki yerel müzisyenlerin ses kaydını alma, onlarla bi şekilde oturup konuşma gibi bir arzum var.

Her yeri gezmek istemem. Ne kadar zengin olursam olayım, Hindistan'a bir gün bile ayırmam. Bulunduğum ruh haline göre şehir gezmek isterim. Sonbaharda Paris'e giderim, yazın Avustralya'ya giderim. Burası da sıcakmış deyip, Somali'ye gitmem.

Gormedigim her yeri gormek isterim ama ekstra bir merakla gormek istedigim yerler de var tabi.

Tek geziyorum, kendimi zorlamak vb hosuma gidiyor. Bilmedigim bir yere gitmeyi seviyorum. Gezimi planlamaktan (ana hatlariyla!) alternatifleri tartmaktan vb cok zevk aliyorum.

Onun disinda gittigim her yerde gormek/deneyimlemek istedigim bir sey oluyor. Sirf herkes gidiyor diye hosuma gitmeyecek bir sey yapmam gittigim yerde. Sokaklarda kaybolmayi severim falan filan.

Yolda olmaya ise bayilirim, uzun sure yola cikmazsam huzursuz oluyorum

karakter meselesi ama bir kez cikan tadini aldi mi vazgecemez diye dusunuyorum.

birkac buyuk hayalimden birisi suan gerceklesti gezmek degil yasamak istiyordum ben (avrupada calismaya basladim).
Digeri de 5 sene sonra baska bir ulkede temelli yasamaya baslamak uzerine.
(burada olunca daha rahat gezip kendinize zaman ayiriyorsunuz yani buyuk hayaller yaninda kucuk hayallerin de gerceklesamesini sagliyor)

mis :)

allah'tan bi' mani çıkmazsa 3 kasımda dünya turuna çıkıyorum. rio de janeiro'dan başlayıp uruguay istikametine yönelerek tüm güney amerika'yı sahil şeridinden dolaşıp bahamalar'a ulaşmak istiyorum.

6-6,5 yıl sürecek bu yolculuk. sonrası allah büyük belki iç kısımlara girerim belki de asya'ya giderim ama bir daha türkiye'ye dönmeyi düşünmüyorum.

Erasmus vesilesiyle yurt dışında yaşadım. Sonra çeşitli vesilelerle 6-7 ülke gördüm.

Ve sonuç olarak yurtdışında yaşamak istemiyorum ama gidip gezmek istiyorum.

24 yaşındayım, henüz yurtdışına çıkabilmiş değilim. ama eksikliğini çok hissediyorum. en olmadık tipler bile daha çocuk yaşlarda bir sürü ülke gezip görüyor. açıkçası benim en büyük hayallerimden biri. evlenip çocuk yapmaktansa dünyayı gezmek daha iyidir bana göre.

gezmeyi de, yurtdışında yaşamayı da isterim ama son yıllarda peydah olan "dünyayı gezmeliyim" manyaklığını ben de anlamıyorum açıkçası. bazı insanlar sırf yapmış olmak için yapıyormuş gibi geliyor. gerçi, zaman değişti... artık dünyanın farklı yerlerini görmek nispeten kolay ve ucuz. bu tavır da anlaşılabilir o yüzden.

ben paranın satın alamayacağı tecrübeler istiyorum gittiğim yerde. yoksa roma'ya parası olan herkes gidebiliyor. gidip de orayı görmek yine güzeldir eyvallah ama benim için özel bir anlamı olmaz açıkçası. o yüzden couchsurfing ya da workaway gibi tırıvırılar sayesinde seyahat etmeyi ya da netten tanıştığım yabancı arkadaşlarımı görmeyi falan daha çok seviyorum ben. hindistan'da hostelde kalıp tek başıma 8-10 gün dolaşmak hiç mi hiç ilgimi çekmiyor mesela. hamallık. ne uğraşcam amk. ama hintli bi arkadaşım olsa mesela, ben ona gitsem o bana gelse, beni kendi yaşadığı hayatın içine soksa arkama bile bakmadan giderim. bu muazzam bi şey mesela. benim yurtdışından anladığım budur. yoksa paris'i görsem ne görmesem ne, çok umrumda olmaz işin açığı. gezmeyi severim, paris'i görmeyi isterim mesela ama demek istediğim, bunun için ekstra çaba sarf etmem. paris'i turist olarak gezmektense parisli birinin misafiri olmak ya da paris'te bi konsere, maça gitmek vs. çok daha eğlenceli geliyo bana. turistlik konseptini oturtamadım ben kafamda, bi yere gidip "hmm iyiymiş lan" diye deli dana gibi dolaşmak fikri hiç mantıklı gelmiyo hjsjfsk. oranın bi parçası olmak istiyorum.

ukrayna'yı da en çok bu yüzden seviyorum zaten. kiev'i 1000 lirası olan herkes gidip görebilir, şehrin altını üstüne getirebilirler. bu benim için özel veya anlamlı bi şey değil. ama sovyet babuşkasnın pişirdiği yemekten yiyip sarhoş amcanın sovyet ordusundaki maceralarını dinlemek paha biçilemez. ben gideceksem bunun için giderim. yoksa bana ne yurtdışından alala.

tam bir otlakçı imajı çizdiğimin farkındayım ama benim için yurtdışıyla ilgili güzel şey budur: oranın insanıyla, kültürüyle hemhal olmak. ben demiyorum ki "para verip yapılabilen şeyler değersizdir" ya da "gidip müze gezmek insana hiçbi şey katmaz". katar. yurtdışı seyahati gerçekten güzel bi şey. ben çocukluğumdan beri isteyen biri olmama rağmen, ilk çıkışımda şok olmuştum resmen, kaldı ki gittiğim yer sikindirik bi ülke yani öyle alamanya falan da değildi. ama işte benim anlayışım bu yani. ben dağ tepe ya da ana cadde görcem diye kalkıp ülke değiştirmem. istediği kadar güzel olsun. bana insan lazım, o caddeyi anlatacak biri lazım.

Görebildiğim kadarını görmek istiyorum. Yeni yerler görmek, yeni şeyler tatmak beni mutlu ediyor.
Tatil kavramı olmayan, gıda-barınma gibi temel ihtiyaçlara zor yetişen ve kitap, müzik vb. şeylere para harcamayı müsriflik olarak gören ailelerde yetişenler genelde gezmeyi sevmiyor. O kültür yok, gerçekten zevk almıyorlar.

Sulfoxaflor +1000

İstisnalar vardır tabii ama bu yetiştirilme tarzı ve ailede edinilen kültür ile çok alakalı. Misal çevreme bakıyorum, bilmeye, araştırmaya meraklı olmayan, belli bir müzik, film vb. arşivi olmayan, eline kitap almayan tanıdıklarım erkenden koştur koştur evlenip bir an önce üreme ve borç harç ile ev, araba vb. sahip olma derdindeler. Gezmeyi boş iş olarak görüyorlar. Gez gez nereye kadar, otur düzenini kur diyorlar. Gezip yeni yerler görmek onlara çok anlamsız geliyor. Dediğim gibi istisnalar muhakkak vardır ama genelde dünya görüşü biraz daha geniş, yeni şeyler deneyimlemeye, değişime daha açık olan insanlar gezmekten daha fazla keyif alıyor. Sosyal medyada paylaşmak için gezen insanlardan bahsetmiyorum bu arada. Gerçekten bundan tat alanlardan bahsediyorum.

ned ludd?

Evet, evet. Teşekkürler

lol celta vigo mu ikinci lig statüsünde takım? niye türk basınının abartmasıyla çocuğu göklere çıkarıyorsunuz ki? adam daha 20 yaşında, la liga'da oynayacak. iki sene sonra ptt 1. lig'e gelebileceği gibi kalkıp real'e de transfer olabilir. daha genç. hem mental hem de fiziksel olarak gelişebilmek için zaman var önünde. bayılıyosunuz anasını satiyim yargılamaya.

kendi kendinize beklenti yaratıp sonra milletin üzerine çöküyosunuz. tam da bu sebeple genç türk futbolculara "aman buraya gelmeyin" deniyor işte. adam celta vigo'da oynayacak bizimkiler "bu muydu kurtarıcımız" diye burun kıvırıp celta'ya ikinci lig takımı muamelesi yapıyor.

@cesario, emre'nin "çok büyük topçu" olduğunu türk medyası ve türk taraftarlar dışında kimse söylemedi. kendini ispatlamamış, üst düzey futbol oynamamış çocuğa sadece biz yüklendik. şimdi bu talebe karşılık veremeyince niye kötü oldu, anlamıyorum. hepsini geçtim mental olarak fazlasıyla zayıf bir çocuk, dünyayı sallayacak tipte bir oyuncu olabilmesi için 40 fırın ekmek yemesi lazım. 20 yaş futbol için çok çok genç olmayabilir ama hem fiziksel hem de mental anlamda gelişmek için gayet uygundur. geçenlerde eski bir futbolcu 25 kilo verdikten sonra almanya üçüncü liginde tekrar sözleşme imzaladı mesela. istiyorsa emre celta vigo ya da başka bir kulüpte gayet güzel de gelişir. ayrıca menajerinin saçmalıklarını ve işin "business" kısmını da es geçmemek lazım.

dortmund ve arsenal gibi takımlar senin de dikkat çekmiş olduğun üzere çok üst düzey futbol oynuyor ve kendini ispatlamamış bir futbolcuyu, tüm sezonlarını riske ederek pişirmeye çalışacak durumda değiller. emre gibi topçulara iyi bir akıl hocası ve iyi bir antrenman sistemi kadar oyun tecrübesi de gerekiyor. 20 yaş kendini geliştirmek için ne kadar uygunsa, sahaya çıkmak için de o kadar uygun. o yaşta çocuğu kulübede oturtamazsın dünya yıldızı yapacaksan.

durun yahu bismillah, bu çocuk daha 20 yaşında. celta'ya transfer olmuş işte. forma şansı bulabileceği, nispeten az baskıyla işine odaklanabileceği bir yer. dediğim gibi iki sene sonra ptt 1. lig'e düşebileceği gibi kalkıp atletico madrid'e falan da transfer olabilir çocuk. daha 20 yaşında yahu, 20. bundan koskoca beş sene sonra bu herifin daha aktif olarak top oynayabileceği 6-7 sene olacak önünde. bu süreçte insan neler yapmaz? daha 15 yaşında tüm dünyanın ilgisini çekmiş, efsanevi bir oyuncu olması beklenen biri olmadı diye niye gömüyorsunuz çocuğu? salın bi yav.

bu arada emre mor'u savunuyor değilim, sadece bu GECELERİN YARGICI tutumunu sevmiyorum. emre'nin dünya yıldızı olacağına şahsen hiçbir zaman inanmadım açıkçası. ama 20 yaşında topçuyu celta'ya transfer oldu diye gömmenin de manası yok. geçen sene avrupa ligi'nde yarı final oynamış takım bu, nasıl ikinci lig klasmanı oluyor? beruzzo gitmeseydi bu sene de ilk 6 yapabilirlerdi, belki hala yaparlar. plan yapmayın plan tutmaz karadeniz'de :(

en azından lig seçimi doğru, almanya ve ingilterede oyun daha fiziksel yeterlilik üzerine. İspanya tam ona göre bence, büyüklerin gözü üzerinde olacak, reale barçaya karşı extra sihirbazlıklar yapabilirse ki yapamayacağı şeyler değil, çok daha iyi yerlere gelebilir

durduğumuz hata. en yakışıklısından fotoğraf bakınayım :P

bir haftadır bekliyorum, minik bir fotoğraf albümü bile hazırladım. sağdan soldan yorum aldım. tamamen hazırım. ama ben başlatmam.

edit: screw ya guys im goin höme.

pazartesi gecesi, saat 23:55. başlatacak birisi çıksa bile pek takip eden olacağını sanmam. ifşa cumartesi akşamı falan olur.

üğpoıuy' un insan gömesi gelmiş aman dikkat :D

üğpoıuy'dan korkan üğpoıuy olsun!..

Ya hadi yapin (*-*)/. Bu aksam biraz bos vaktim var. Takip ederim. Cok guzel yorumlar yazacagim söz.

dün yaptım, kimse bir şey demedi :(

:) hadi önden buyrun.

Ben varim haci. Acin bi baslik. Ama en az 10 olalim.

ilk ifşayı en çirkin olanınız yapsın.

ilk taşı ben attım iyi de oldu bence.

benim o deli, o çirkin.

agır abileri ablaları da gördük. iyi oldu, güzel de oldu.

klavyem yeni yeni düzeliyor. ayranı benim yerime içti, ben de içerdim halbuki.

bütün o ifşa yağmuruna cepten cevap yetiştirdim.

sorunlardan uzaklaştık biraz, güldük eğlendik. bu da olumlu...

bir de güzellikler dileyelim herkese... herkesin iyi ve mutlu olduğu, hayallerine kavuştuğu, sorunlarının bittiği... çok ütopik ama, çıkmamış candan ümit kesmiyoruz.

Runagain ne iyi niyetli bi insanmissin. Bundan sonra faninim sitede.

LCW'de kısa süreli çalıştım. Bir etüt merkezinde de bir yıldan biraz az süre çalıştım. Bunlar önceki üniversitemde okurken idi. İş bulmak zor değil. Zor olan okulla işi aynı anda götürebilmekte. İşte çalışırsın ama devamsızlık sorunu yaşarsan okula yeterince özen göstermemiş olursun. Bu da amacın dışına çıkmaya neden olur.

Zara falan ogrenciyi ise aliyormus. Ama senin de sac sakal bakimina, dis gorunusune onem vermen mumkunse iyi Ingilizce konusman gerekiyor.

dersanede çalıştım, özel ders verdim, bi taraftan da okulda öğrenci işlerinde çalıştım.

abi öğrenciyken iş bulmak çok kolay da çalışırken okulda başarılı olmak zor. bir de eğer uzun vadede kariyer açısından sana bir şey katacak bir işle uğraşmıyor da sırf para kazanmak için yapıyorsan, belli bir noktadan sonra birazcık koyuyor insana. ben 23 yaşındayım, iki iş birden yapıyorum ve biliyorum ki dişimi sıksam güzel para da kazanırım ama 6 sene sonra bu işleri yapmış olmak bana çok az şey katacak. yazılım öğrenmek istiyorum mesela. c# çalışayım diyorum. vakit yok. okula gitmem, ders çalışmam, kalan vaktimde de iş yapmam lazım ki belimi doğrultayım.

ben gazetede çalışıyorum, ikinci işim de yine benzer tarzda yazmalı çizmeli bir şey. yazmayı çok seviyorum, işlerim de yani allah için rahat işler. sadece öğrencilerden değil, çalışan insanların çok büyük bölümünden daha kolay para kazanıyorum. ama az kazanıyorum ve 30 yaşına geldiğimde bu işlerden kendimi daha süslü anlatmamı sağlayabilecek birkaç şey dışında bir kazanım elde edemeyeceğim. cv'me bakan adam 28 yaşında mezun olduğumu ve kayda değer bir iş tecrübem olmadığını görecek/düşünecek. e tamamen bu kazandığım paraya muhtaçken, gidip de iş öğrenmek için parasız staj yapacak halim yok. yapamam, altından kalkamam. idam isteyen adama dönüşürüm: www.youtube.com FATURALARI NASIL ÖDİYCİK?

öğrenci olmanın güzel yanı, beklentinin düşük olması. masrafın düşük. istanbul gibi bi' yerde bile biraz sığır gibi yaşamayı göze alıyorsan barınma+fatura masraflarını 400-500 lirada tutma şansın var. sorumluluğun az. harcaman az. e vasıfsız iş arıyosun çoğunlukla, gocunmuyosun da. çünkü biliyosun ki okurken geçimini sağlayabilmek için çalışıyosun, ömür boyu garson ya da burger king kasiyeri olarak kalmayacaksın. takmıyorsun çok. maaş beklentisi konusunda rahatsın, yok terfi alayım yok 3 bin lira kazanayım gibi dertlerin yok. idare edebiliyosan vurkaç yaparak bile yaşarsın. öğrencisin çünkü. önemli olan okula devam ederken karnı doyurmak.

ama dediğim gibi, yaş biraz ilerlemişse koyuyor adama. 18 yaşında olsam skimde olmazdı çalışmak. 22 yaşında mezun olup diplomamı aldıktan sonra bi şeyler yapardım. şimdi öyle bi şansım yok. iş seçme lüksüm yok, kendimi geliştirme imkânım kısıtlı çünkü hem okumam hem de para kazanmam lazım. 5 senede insan neler yapar... hala gencim, hala yapabilirim tamam da çalışmam gerek işte, nereye yapıyom amk, zaten üç kuruşluk aklımız var hangi birine yetişeyim.

kusura bakma çok ağladım ama dertliyim bu konuda ya. el ayak tuttuktan sonra para bi şekilde kazanılıyo, yaşıyosun ama işte o "yrrak gibi adam" hissi rahatsız ediyo. yaşıtlarım 5 bin lira mayış alıyo, evlilik planı yapıyo ben ÇALIŞIP PARA KAZANDIĞIM HALDE "anne sabaton gelcekmiş gidebilir miyim <3 <3" diye anama şirinlik yapmak zorunda kalıyom. lanet olsun.

o yüzden gençlere tavsiyem, ananız babanız zengin değilse bakmayın olum millete, 4-5-6 yılda bitirin okulu. sonra sadece hayatta kalmak için uğraşan, genç olduğu halde eli kolu bağlanmış tırto biri olup çıkma ihtimaliniz çok yüksek oluyo.

23 sene once universitenin ilk senesinde garsonlukla basladim pazaryerinde korsan kitap satarak devam ettim bir sene.ikinci sinifta bir cafe actim derme catma.ordan kazandigimla bir birahane devir alip ogrenci bari yaptim alti ay ruhsatsiz calistirdim barda olay cikti kapatildi asfghkls.
Sonra kitabevi actim. Okul bitti ama meslegi hic dusunmedim ticaretin tadini alinca.yillarca kitabevi islettim.10 senedir de bijuteri isi yapiyorum. Ama hala o garsonluktaki ve pazaryerinde kitap satarken kazandigim iletisim becerisinin ekmegini yiyorum.universiteyi sadece ders calisarak ya da pc oyunlariyla harcayanlara gercekten uzuluyorum. Cok iyi bir muzik kulagim olmadigi halde solistlik de yaptim radyo programciligi da.dersten de kactim sinavlara son iki saat kala deli gibi calisarak sinif gectigim de oldu.ogrencilik bulunmaz bir nimettir. Kiymetini bilmek lazim.

çok sık çalıştım. fakat çok boktan bir his olduğu konusunda +1
Ağır bir işse (ki öğrenci adamsın zaten sanki masa başı iş mi olacak) okulda sınav dönemleri çok zorluk yaşıyorsun. kendi paranı kazanması tatlı ama ihtiyacım olmasa açıkcası hiç de çalışmak istemezdim. denildiği gibi okulu etkilediği için amacından sapıyorsun.

zaten meslek hayatına atıldığında hasret kalıyorsun özgürlüğe, düzenli mesaiden kafanı kaldıramıyorsun. öğrencilik hayatımı gezip tozarak keşfederek, kendimi geliştirerek geçirmek isterdim.

Öyle daha çok sıkılırsın.

ben de aynı durumdayım. boğuluyorum resmen. enerjim yok. yapacak bir şey bulamıyorum. canım hiçbir şey çekmiyor. kalakaldım öyle göt makinası gibi. bunu tamamen şimdi uydurdum. içimden geldi. ilk kez böyle bir laf kullanıyorum. ama hoşuma gitti. ne demek ben de bilmiyom. göt makinası. aslında güzel geliyo kulağa. hiç sıkılmış, içi geçmiş birine söylenecek bi şey gibi durmuyo. daha ziyade helikopterden helikoptere atlarken şarjör değiştiren, tank tutukluk yapınca tankı sırtına alıp götüren, otobüs bileti kalmayınca bayramda memleketine koşarak giden biri gibi sanki göt makinası. aktif, enerjik, güçlü bi havası var. GÖT MAKİNASI.

bira ve kuru et aldım. game of thrones'un son sezonuna başlıcam birazdan.

cok sıkıldım gelecege dair umut kurmak istiyorum

Benim de canim sıkılıyordu, haftasonu icin eskisehire geldim. Simdi burda sıkılıyorum :)

dizi izliyorum, film izliyorum çok sıkılırsam çıkıp geziyorum kitap okuyorum.
arada gezi planları yapıyorum ama uygulama adına bir adım atamıyorum şu an.

alaskan bush people izleyip hayallar kuruyorum.

keşke birileri ifşa yapsa azıcık oyalanırdım

:/

ifşa kulübünün bir numaralı kuralı: ifşa hakkında konuşulmaz. ifşa yapılır.

:((

ya ben de bi bok yedim açıkçası. pazar akşamına kadar tamamlamam gereken bir makale var. kendim koydum bu son gün olayını da, ki pazartesi adam akıllı tatile çıkabileyim, düşünmeyeyim.

şimdi spordan geldim, gelirken bira aldım, hem çalışır hem içerim dedim. ilk yudumda yine "oo boşver onu yaaa, ye iç takıl" moduna girdim. cips falan yiyorum. içim daralıyo.

napıcam ben /:

bırak hemen

bugün dışarı balık yemeğe çıkacaktım. Vazgeçtim, pijamalarımı tekrar giyindim ve dizi izlemeye devam ettim. Biriyle sözleşmedikçe keyfi dışarı çıkasım gelmiyor.

dergi aldım bissürü onları okuyorum

spotlight'ı izledim, tekrar... 2012'yi izledim tekrar... geçmedi sıkılganlık. biraz da internete takılayım dedim.

Ben sıkıldığımda genelde geçmişteki iyi şeyler aklıma geliyor ve daha da sıkılıyorum.

schengen'de yeşil pasaport için değil.

Pasaportu soylemeyi unuttum, tesekkurler. Pasaport bordo renkli olan.

degisir. belarus cok kati, kesinlikle soruyorlar. ukrayna'da kimse sormadi hicbir zaman.

Ülke bazında bakmak lazım, yalnız şu var, diyelim gittiğin ülkede kaza veya ağır bir rahatsızlık geçirdin, yoğun bakım, ağır tıbbi müdahale, nakil falan gerekti, tıbbi olarak uçacak duruma gelene kadar da tr'ye dönüp sgk'dan yararlanamazsın, sigortan yoksa maddi açıdan çok yıkıcı olabilir.

kendi iyiliğiniz için yaptırın. başınıza ciddi bir iş gelirse maddi olarak altından kalkmazsınız. japonya'da kolumu incittim, maddi olarak göçtüm oradan biliyorum :)

Gürcistan 'da gerekmiyor

Soruya dogrudan bir cevap degil ama Japonya'da yasayip oradaki tecrubelerini anlatan bir eleman var: m.youtube.com

en güzel ingiltere. hiç uğraşma öyle japonyayla falan.

Zorla bir ülkeye gideceksin neresi deseler Japonya derim. Xenophic millet ama kendine tutuyorlar. Saygı ve dürüstlük çocukluktan itibaren katı bir şekilde öğretiliyor. Hırsızlık, cinayet vb suçlar çok çok az. Batı ülkelerindeki Türklerin kötü adı var Türk olmayan Türkiyeliler yüzünden. Japonyada çok daha az olur bu. Onları sevdiğimizi biliyorlar belki önyargıyı kırmıştır :D büyük şehirleri pahalı ama gelire kıyasla türkiye kadar pahalı ülke zor bulunur.

@glam şu duruşa hastayım ya, Türk olmayan Türkiyeliler yüzünden. Zatdn kürtleri çıkar hepsi dürüst akıllı çalmayan çırpmayan namuslu bir millet çıkıyor değil mi ortaya?

Hayır iki etnisiteye mensup kişilerin suç oranları arasında fark yok, sadece önyargılarınızdan kaynaklı böyle düşünüyorsunuz. Ki yurt dışına çıkan kürtlerin daha ben türküm dediğini duymadım. ps: beyaz türk spor

hocam soruna cevap, ailesiyle japonya da yaşayan japonic adlı bi youtuber var fikir vermesi açısından izleyebilirsin, ayrıca her yerde yaşanır neden olmasın.

abi yanlış anlama da 30 yaşında evli barklı adamsın, almanya'ya dilden gözün korktuğu için gitmeyip japonya'ya abine güvenerek mi gidiyorsun? bakkala, markete abin elinden tutup mu götürecek? gözün korkacaksa japoncadan korksun, almanca onun yanında ne ki?

büyük konuşmak gibi olmasın ama skseler yerleşmek istemeyeceğim ülkelerden japonya. çok uzak ve garip kültürleri, anlayışları var. fazlasıyla zenofobikler. saygıları büyük ölçüde göstermelik. almanlar seni beklemiyorsa japonlar hiç beklemiyordur, göçmenlik konusunda japonya kadar uyuz ülke az bulunur.

japonya'ya gidilmez diyemem, genel olarak türkiye'den çok daha gelişmiş ve huzurlu bir yerdir muhtemelen ama ŞAHSEN skseler gitmem. bana ters. sevdiğim bi kültür/ortam değil. ha bireysel düzeyde japonlarla hiçbi derdim yok, hatta çoğunu sempatik bulurum ama japon kültürü, japonya'da yaşam vs. dersen orada dururum. japonya'nın aq.

@der meister katılıyorum. Almanya'da tutunmak daha kolay olur her şeyden önce tükiye'ye yakın, orada çok fazla türk var. Kültür olarak daha yakın ama japonya her açıdan bence zor olur

almanca bir şekilde hallediliyor, neden gözün korkuyor anlamadım. milletin ne dediğine bakma. tamam diğer batı dillerine göre biraz daha zor sayılabilir de öyle öğrenilemeyecek bir dil değil. önce dil kursuna gidip sonrasındaysa günlük hayatta aktif olabilirsen rahatlıkla halledersin.

Herkese teşekkürler,
Ben de japonya'da yaşamak istemiyorum, japonca almanca'dan zor bir dil olabilir doğru ama en azından oturum izni falan gibi sorunlar yaşamayacağımı düşünüyorum. Abime ait bir iş yeri olmasından dolayı.
Zaten aklımda pek olası değildi ama yine de sormak istedim.
Önümüzdeki günlerde bu minvalde bir soru daha soracağım. Sizleri o soruma da beklerim.

Ortaokul ve lisede almanca gördüm, ich heisse liberal. Ich mocte eine kofte falan ancak :)
Almanca bir şekilde halledilir demişsiniz bunu yaşayan biri varsa cevap verirse çok iyi olur.

iki senedir almanya'dayım zaten. üstelik sıfır almancayla geldim. hakikaten sıfır hani, senin kullandığın mögen fiilini ömrümde görmemiştim. sense halihazırda onunla öyle ya da böyle bi cümle kurabiliyorsun. burada einmal ne demek, saygı mı belirtir diye sorduğum bi duyuru vardı hatta, silmişimdir herhalde artık, millet gülmüştü. öyle fukara bi haldeydim. bir de bu ikinci senemde bazı sebeplerden ötürü dağılmıştım, pek almanca çalışamamıştım, evde de ingilizce konuşuluyor sadece. bunca şeye rağmen hallediliyor diyorum işte, anla. önemli olan o dili sevip keyif almak bence.

bak sana bi de kendi çapımda tüyo vereyim. direkt a1'den itibaren, hatta eğer öğreneceksen şimdiden telaffuza ağırlık ver. belli başlı harflerin, hecelerin doğru telaffuzu için özel alıştırmalar yap. youtube'da falan videolar var bu konularla ilgili. bol bol almanca dinle, cümleleri tekrarla. ingilizcede o kadar önemli olmayabilir ama almancada telaffuzun büyük önemi var kanımca ve bu konuyu henüz işin başında hallettiğinde dil gelişimi nispeten daha rahat oluyor. dilin ritmik yapısını da içselleştirmenden ötürü genel gramer kurallarında da gelişimin hızlanıyor aslında. nerede ne olması gerektiğini, cümlenin ne şekilde bozuk olabileceğini sadece duyarak az çok tahmin edebiliyorsun. mesela artikeller için de aynı şey geçerli. cümle kurarken otomatik olarak, aklımda olmamasına rağmen çoğunlukla doğru artikeli kullanabiliyorum. kendiliğinden çıkıyor ağzımdan, zira diğer türlüsü yanlış, bi tuhaf tınlıyor. insanlardan da henüz yolun başında olumlu tepki aldığın için bi özgüven yerleşiyor sana. özgüvenin dil gelişimindeki katkısıysa tartışılmaz tabii.

üstelik biz türklerin bu konuda avantajlı olduğunu düşünüyorum. daha başından ufak bi çalışmayla almanca telaffuzunu kusursuza yakın bir seviyeye getirebilirsin, gerisi de geliyor. en azından asyalılar gibi çok ters değil bize.

eğer şimdiden almancaya başlamak istiyorsan pimsleur tavsiye ederim.

bahis oynamak sayisal, kurali, cekilisli sans oyunlari gibi degildir. sacmaladan oynarsan gelir saglayabilir degil, saglar. yani bunu sen saglarsin. saglamak kelimesinden gina geldi.

bence; sistem 4-5-6 yüksek oranlı 6 maç yaz. 2 maç yatsa bile para alırsın. ama oranlar ciddi yüksek olacak 3 ve üstü gibi.

su an konyaspor genclerbirligi macini izliyorum, konya cok bariz bir ustunluk sagliyordu. 15 dk bekledim bahis yapmak icin canlidan yuklendim 2.65 orandan konya kazanir bahsi aldim. golu buldu ve hala istekli oynuyor. 250 tl riske ettigimi dusunursen 412.5 lira bu gece icin fena bir para degil. tabi kazanirsa.

Uğraştığınıza değmez. Yazık yıllarınıza...

bahiste basarisiz/beceriksiz olan veya hemen zengin olacagini sanan insanlar cok komik.

arkadaşlar cevaplarınız için çok teşekkür ederim.

1-) bahis bağımlısı değilim, sadece merak ettiğim için sordum.

2-) ayaklarım yere basıyor. şu kupon gelirse haftaya miami'deyim diye düşünmüyorum. dediğim gibi, sadece merak

bahiste kazanmak mümkündür, doğru; ancak bu sektörde profesyonel olarak bulunan birisi olarak rahatlıkla söyleyebilirim ki iddaa'da UZUN VADEDE kazanmak imkânsızdır. tartışmaya açık bir konu değil, temel matematik bilgisi yeterli. iddaa'da nasıl kazanırsın? 10'a 300 bin lira veren bir kupon tutturur, paranı alıp kenara çekilirsin. böyle kazanırsın. başka türlü, uzun vadede devamlı oynayarak iddaa'dan para kazanamazsın.

bahis tek bir firmanın tekelinde değil. iddaa, sadece bir bahis firması. bunun gibi yüzlercesi var. bahisten kazanmak istiyorsan minimum bahis sayısı saçmalığı olmayan, bahis seçenekleri daha geniş ve en önemlisi oranları daha yüksek firmaları tercih etmen lazım. onlar da türkiye'de illegal. ha yine sorunsuzca oynarsın ama hep diken üstünde olursun eğer çok kazanırsan. paranı vermeyebilirler, bahis miktarını sınırlayabilirler ve en iyi ihtimalde paranı verip hesabını kapatırlar "sktir git lan burdan" diyerek.

gözün yükseklerde değilse ve istikrarlı kazanç arıyorsan yapman gereken şey bu sitelere yönelmek. tek seferde dört maç yazarsan 10 kuponundan en az 7-8'i yatar. kupon ve maç sayısını ne kadar çok arttırırsan, başarı oranın o kadar azalır.

benim 1.15'lik 12-13 tane maç yazıp 5 liradan 2 bin liraya çıkan sapık arkadaşım da oldu ama iddaa'da öyle oranlar bulamazsın. yabancı büronun 1.12 verdiğine iddaa oran açmaz, bir handikap dayayıp 1.25'ten falan açar.

o yüzden para kazanmak istiyorsan ya iddaa oynamayacaksın ya da loto gibi oynayacaksın. alternatifi yok. düzenli olarak iddaa oynadığını ve uzun vadede kâr elde ettiğini söyleyen birisi varsa geçmişini göstersin, ne kadar sürede kaç para kazanmış görelim.

Günde 2 taş.

askerdeyken olmuştu. etrafımdaki herkese de olmuş gerçi. 7-8 gün civarıydı benim. nasıl oldu ben de anlamadım. hiç rahatsızlık da çekmemiştim.

valla ben ergenligimde boyleydim, bes degilse bile uc gun rahat giderdim ki hem cok fazla yiyip icen hem de cok fazla spor yapan biriydim. 20-21 yasindan sonra, ilginc bir sekilde, cok daha sagliksiz yasamaya baslamamla birlikte daha normal bir duzene sahip oldum. hatta 2-3 gun tuvalete cikmamanin garip bi sey olmasini hala pek idrak ettigim soylenemez. gelmiyodu abi nabiyim geceleri ilham perisi bekler gibi sicmayi bekleyerek mi gecircem.

asil mesele cis hacu onda kimseyi tanimam amk 17-18 saat tutarim 19 tutarim diyen varsa da 20 tutarim niye bilmiyom ama benim cisim de gelmiyo amk 3 litre su icmedigim surece. sistem yavas calisiyo herhal.

evdeyken iki günde bir ile günde iki arasında değişiyor ama eğer uzun süren bi geziye(ya da arkadaşınızın durumundaki gibi bi kampa,gerçi kamp hiç bana göre değil) gittiysem 4 5 gün yapmadan dururum. geçen yaz 19 günlük bi avrupa turuna gitmiştim, 8 gece otelde kalıyoduk. otelde kalmadığımız günlerin hiçbirinde dışkılama yapmadım, umumi tuvaletlerde sıçmayı asla başaramıyorum zaten imkansız bi şey ya.

idrarı da aşırı tutan bi insanım baya su içmeme rağmen. ya mesela çişim gelir ama üşenip gitmem sonra o his geçer aradan saatler geçer falan tekrar çişim gelir haa benim çişim vardı la diyip giderim. rekourum aktif olarak 19 saat çiş yapma hissiyle tutmak ama hiç yapmadığım süre zarfı normalde de 12 saat falan rahat oluyodur çünkü günde 2 ya da 3 idrar yaptığım çok oluyor.

Hayatımda hiç günde 1 den fazla olmadı ishal olayları hariç

benim vücudumun normal düzeni bu.

o yüzden prebiyotik, bol su, yürüyüş yapıyorum. 2 günü aşarsa ilaç alıyorum. ailede zaten kolon kanseri yaygın, benim gidişim de ondan olacak herhalde.

hep her gün tuvalete çıkabilen insanlara imrenmişimdir.

Her türlü kefirdir activiadır kuru kayısıdır aklınıza gelebilecek tüm destekleyici gıdaya rağmen bir haftada 2. Kez tuvalete çıktığımda sevinçten halay çekiyorum ben ne yazık ki.
Bağırsaklarım çok tembel. Günde 3 litre su içmeme rağmen de özür dileyerek 'cumhuriyet sucuğu gibi bükme bükme' sıçtığım ayrıntısını vereyim :/
Her gün en az bir kez sıçabilen insanlara hep imrendim.

benim normalim 3-4 günde 1 yapmak. alıştım artık çünkü bildim bileli böyle. şişkinlik falan da öyle çok olmuyor eğer 4 günü geçmediyse.

pskiolojik olarak olur, çok normal. kamp yapmaya gidince, askere gidince..10 gün yapmadığımı biliyorum. ve öyle ben istemiyorum, utanıyorum değil bildiğin kakan gelmiyor. rahatsızlık da hissetmiyorsun.

o acinin siirselligine tutunabiliriz

dindarlar kendini avutma, ileride göreceğim falan filan diyerek, dindar olmayanlar için ise kabullenme oluyor. her iki türlü de acı bir süre sonra hafiflemek zorunda. insanız çünkü biz.

nedir duyurunun bu ateistlere olan merakı? alıp veremediği diyecektim de, çok kışkırtıcı olur diye merakına çevirdim. ateizm duyuru için bilinmeyen bir şey de ve 5 yaşında çocuğun yeni bir kavramla tanışması gibi böyle abuk sabuk sorular çok sorulmaya başladı da. bu meraka sahip olan birileri de altta bana yanıt verebilirse sevinirim.

dünya üzerinde çekilecek herhangi bir acıya "zaten öldükten sonra buluşacağız." diye bir teselli olabileceğini sanmıyorum. bunun, inanan bir birey için de bir teselli olabileceğini düşünmüyorum açıkçası. 50 yılını beraber geçirdiğin ve sonrasında hayatından ayrılan bir insanın acısının tesellisi olmaz.

Ateist degilim ama olaya kendi cevrenden bakiyorsun. O cercevenin disina cikinca zaten soru gereksiz kaliyor.

Yani o kisi olumden sonra herhangi bir yerde olmadigindan onun yanina gitmek de sacma oluyor soru kendi kendini iptal ediyor.

Ornegin ateistler cehenneme gitmekten korkmuyor mu gibi sorular geliyor. Ateist zaten cehenneme inanmiyor ki neden korksun. Soru celiskili. Anlatabiliyor muyum? Ayni sekilde olumden sonra yasamin olmadigina inanan kisi zaten neden olumden sonra sevdigi kisiyi gorecegine inansin ya da bunu istesin?

alternatifi yok ki abi. ben kendimi biliyorum. öyle bir durum yaşasam %90 ihtimalle eşimin arkasından bir sene içinde hastalanıp ölürdüm, o zamana kadar zıpkın gibi olsam bile. ben de sevdiğim insanla sonsuza dek yaşamak isterim, ben de sevdiklerim ölmesin isterim ama ateistim nabiyim, inanmıyorum. sen sevgilin yokken "benim sevgilim var" diyo musun mesela? benim mantığıma göre bir yaratıcı yok, varlığı sürpriz olur. insan kendini çoğu konuda kandırabilir ama bazılarında kandıramaz. ben yaratıcıya inan(a)mıyorum, eşimin sonsuza dek yaşayacağına veya ona kavuşacağıma nasıl inanayım ki?

REALITY HITS YOU HARD deyip deli gibi ağlar, kısa süre sonra ben de ölürüm. yapacak bir şey yok. hayat böyle bir şey. ortada somut gerçekler varsa benim ne düşündüğüm ya da istediğim önemli değil. eşim ölmüş mü? ölmüş. ben yaratıcıya inanmıyor muyum? inanmıyorum. buna göre, eşim toprak olup gitmiş mi? gitmiş. imdi yürek yırtılır. bir hayatımız var. birlikte geçirdik. sonra herkes gibi öleceğiz. o da ölmüş olacak. kahrolurum, deliririm ama gerçek bu. yapabileceğim bir şey yok.

edit: söylediğim yanlış anlaşılmasın, "inananlar kendini avutmak için söylüyor, aslında allah yok" falan demiyorum. din bu konsept üzerine kurulu bi şey olsa da insanların bireysel olarak inanmak ya da inanmamak için farklı motivasyonları olabiliyor. zaten bu bir tercih değil, adı üstünde inanç meselesi. ben inanmıyorum, çünkü benim mantığıma göre bir yaratıcı yok. olduğunu düşünseydim, inanmamak gibi bir lüksüm zaten olmazdı, "bence var" derdim. "bence tanrı var ama ben inanmıyom" diyemezsin ki. yani bir müslüman çeşitli sebeplerle allah'ın var olduğuna ve dolayısıyla eşinin cennete gideceğine inanıyor olabilir ama ben onun gibi düşünmüyorum, bence yaratıcı da yok ve ölünce hiçbir yere gitmiyoruz. bana mantıklı gelen bu. bunu değiştiremem ki. benim 60 sene ateist olduktan sonra hop diye allah'a inanmam hiçbir şeyi değiştirmeyecek.

@i drive öyle bir teselli var. edit: bunu yazdıktan sonra beni engellemiş. yazdığım şey baya acıttı galiba? ne insanlar var şu dünyada.
@traveller açar mısın biraz?

ahiret inancı olanlar katlanıyor mu ki? öyle bir kaybın hiçbir tesellisi olacağını sanmıyorum. eşini kaybedip arkasından çok geçmeden ölen bir sürü karı/koca var. sanırım hepsi de ateist değil?

Onu geç "yok oluyorum" diyerek yaşamak her an her gün. İnsan nası katlanır buna? Nihilizm.

80 yıllık bir hayatı bir hiç için yaşayan bir insana ölüm acı veremez bence.

dindarların ölümle daha iyi başa çıkabildiğini hiç ama hiç düşünmüyorum. sevdiğin birini kaybetmek herkes için çok acılı, ama illa bir tarafı seçmek gerekirse inanmayanların daha sağlam durduğuna her zaman şahit olmuşumdur. hiç 'nasılsa öbür tarafta buluşacağız' diye metin olabilen birini tanımadım. bunlar kendi çevremden gözlemlediklerim.

inananlar öbür tarafta görüşeceğini düşünüyor, inşallah allah cennetine alır falan diyorsa, inanmayanlar da 'iyi ki onu tanımışız, iyi ki annemiz/babamız/dedemiz vs. olmuş' gibi şeyler diyorlar. eğer inanmayan biriysen zaten hayatını sevdiğin birini kaybedince bir daha görüşemeyeceğinizi bilerek yaşıyorsun. bunu hayatın bir gerçeği olarak baştan kabulleniyorsun. bu tabii ki kaybın acısını dindirmeye asla yetmez, sadece duruş farklılığı diyelim.

mesela inançsız bir ailedeysen, 80 yaşında ölen eşin için insanlar ağlayacak üzülecektir ama bir yandan da '80 sene sağlıklı huzurlu yaşamış, bunca seneyi ne güzel beraber geçirmişsiniz, ne kadar şanslısınız' diye teselli edecektir. yani insanlar gelecekte olduğu varsayılan ahirete değil, geçmiş günlerin güzelliğine odaklanarak acıyla baş etmeye çalışırlar genelde.

bir tesellisi yok. ayrıca o yaşlardaki insanlar ölümle daha barışık. gençler gibi ölüm olnlar için uzak bir konu değil. o yaşa gelene kadar bir sürü sevdiği tanıdığı insanı kaybetmiş oluyor zaten.

Sorunda sanırım bu anlatığın durum, en azından ibrahimi dinlerin ezelden beri sunduğu "diğer yaşam" tasvirlerinin ateistler açısından meşru kılma olasılığı olup olmadığı ile alakalı..

Bu durum "günler nasıl geçer? kavuşmayacağım" düşünleri maneviyatı ihtiyaç kılmaktan ziyade çok klasik olarak "varouşsal kriz" sorunu.

(bkz: varoluşsal kriz)

Bu tabii ki sana kalmış bir durum. İster Camusnün deyimiyle felsefi intiharı seçerek o yaşta bir dinin sunduğu "diğer manevi yaşam" anlatılarıyla kendini avutabilirsin. Yahut aslında o yaşa kadar aslında "ölüm" kavramının maddesel bir durum olduğunu onca yıl içselleştirip hayata tekrar seküler çerçeveden bakarak acını yaşayabilirsin. acı yaşamayacaksın demiyorum bak :)

sapere aude

bilmeye cüret et.

kesinlikle :D

img.morphthing.com


:(( yüze saçları da dahil edince böyle oldu hsfjskl

Merak ediyorum ben de takipteyim.

durduk yere meraklandım bak, ne yazıp arayacağımı da bilemedim.

plastik stoper (bağucu) imiş:
www.google.com.tr

stoper olması lazım, tuhafiyeciden öyle istemiştim diye hatırlıyorum. exit bag için gerekiyodu eheh

Norveç
Kanada

yaşamayı çok istediğim, çok sevdiğim kafadan 5-6 ülke sayabilirim ama bugün evlenip çocuk sahibi olsam, deseler ki uzun vadede en huzurlu, sakin, sosyal devletli, güvenli hayat için hangi ülkede yaşamak istiyon... sanırım en başa finlandiya'yı koyarım. isveç, norveç falan güzel ama abartılmış balon olduklarını düşünüyorum. özellikle isveç 10-12 sene sonra bu mültecilerden çok çekecek gibi geliyor. almasınlar demiyorum ama kontrollü alsınlar. bu kafayla kurulamaz koalisyon.

orta ve batı avrupa'nın da çivisi çıktı terörü merörü korkuyom ben. gerçi daha dün finlandiya'da terör saldırısı oldu ama olsun orada çok olmaz. zaten memlekette 9 kişi yaşıyo amk kim saldırsın. anca kafayı yiyen manyak biri çıkıp öyle bıçak mıçak sallar millete.

ha bu demek değildir ki norveç veya isveç yahut orta avrupa kötüdür. asla. hepsinin iyi olduğu yönler vardır ve eminim hepsi türkiye'ye bin basar ama ben böyle bi imkanım olsa finlandiya veya estonya'yı seçerdim. estonya'yı ikinci sıraya düşürmemin nedeni, ekonomilerinin güçlü olmaması. az para kazanıyolar. finlandiya'dan estonya'ya gezmeye giderim feribotla, yaşamasak da olur eheh

Benim için
İskandinav 1
Avustralya 2
Kanada 3
Benelux 4

Bu arada bu kriterler baya ölçülüyor, listeler vardır mutlaka.

Norvec'ten Hindistan'a dogru doguya dogru gittikce bir sonraki ulke kendisinden daha az demokratik olur. Yunanistan artik ornek bir demokrasi sayilmaz ama Turkiye'den daha demokratiktir, Turkiye de Iran dan, Iran'i demokrasi bile sayamayiz ama yinde orasi Afganistan'dan iyidir. O nedenle oyum demokrasinin daha fazla oldugu yerlerde.

Norvec iyi cunku paran var ve demokrasi de var paranin nasil harcayacagina kimse karismiyor. Oslo kucuk gelirse Berlin'e gidip zengin hissederim cunku param Euro'dan da degerli. Hava temiz, teror yok, din baskisi yok, hatta Muslumanlar bile en cok orada mutlu, din ozgurlugu de var, egitim ucretsiz, saglik sistemi iyi ve ucretsiz. www.forbes.com

Edit: edition.cnn.com
Dunyanin en mutlu ulkeleri Iskandinavya'da, listenin basinda ayrica Kanada, Yeni Zelanda, Avustralya da var. Demek ki para ve demokrasi huzur icin onemliymis.

sıcağı sevmediğim için oyumu soğuk ülkelerden kullanırdım.

bakin arkadaslar norvec diyip kafami attirmayin. dunyanin her yerinde oldugu gibi parasi olan her zaman mutludur. buraya gelen yabancilara evet ev ve araba alabilme imkani veriyorlar ama insanlar mutlu degil. Norveclilerde mutlu degil sahi diyorum. o insanin icinde olan maneviyat doygunlugu vardir ya ha iste o yok. evet belki her gun disarda yemek yemiyorum ama bir zenginin yaptigi seyleri yapabiliyorum. insani degerler diyoruz evet her sabah otobuse bindigimde sofore gunaydin dedigimde ayni guler yuzle karsilik aliyorum. bu zamana kadar disarda gece gec vakitlere kadar bir kilima bile birsey olmadi keza tek basima bisikletle yola ciktim kamp yaptim muthis saygi var ama bunlarin hepsi yuzeysel. iclerinde olan irkciligi goremiyorsunuz. norvec cok guzel bik bik bik. evet isim olmadigi zaman devlet bakti ev kirami verdi bunu babam bile yapmazdi bunu ama lutfen ya agzimizin suyu akarcasina yok su ulke yok bu ulke diyecegimize birseyler yapmaya calisalim. ha simdi senin ne isin var len oradan atip tutuyorsun diyorsunuz haklisiniz :) ben ana baba zoruyla gonderildim yoksa hayatim boyunca buraya dair zerre bir planim hayalim yoktu.

not: muhalif bir bireyim

Vatandasi olmasan cok eglenceli bir ulke var aslinda. Ama orasi degildir muhtemelen

uruguay

uruguay +1

Amerika Birleşik Devletleri
İngiltere

2. vatanım olan İzlanda.

(gittim, gördüm, kaldım, yedim bitirdim..doyamadım)

özellikle sorudaki "temel insanı değerler" ve "mutluluk" bazında.

@fıytfıyt
Maneviyat doygunlugu nedir? din ile falan mi oluyor? :))

Tr'de kac kisinin afrikali, suriyeli arkadasi var merak ediyorum. Yabanciysan avrupa hep oyle.

Tr icin yapilacak en iyi sey "terk etmek". Cunku issiz falan olursan harac almaya calisiyor ya da askere alip yemekle zehirlemeye :)

Sorunun cevabini bilmiyorum lakin iskandinav ulkeleri olmadigina eminim. Orada yasayan insanlardan duysaniz ve biraz arastirma yapsaniz dunyada gercekten iskandinav propagandasi denilen bir sey oldugunu gorebilirsiniz.

Bahsedilen bu garip propaganda sayesinde son on yildir herkesin dilinden dusmeyen seydir "abi norvec isvec falan yaani mukemmel ulkeler abi cok mutlular" cumlesi.

bence ingiltere ve israil'de telaviv. hem eğlenceli, hem güvenli, hem pasaportlar prestijli, hem refah seviyeleri iyi.
durgun ve doğalı ülkeler belli süreden sonra sıkıyor. güvenlik sorunu olmasa fransa derdim.

@christopher nolan
Arkadasım benim maneviyattan kastım ya Allah bismillah Allahüekber olmadığını biraz daha ince düşünseydin anlardın; manevi doygunluk dediğimiz şey şuan ki toplumun herseye erişebilme imkanı olmasına rağmen içinde olan o kocaman boşluk hissi. Hala olaya maddesel bakabiliyorsanız eyvallah birader.

@fıytfıyt, bu geyikten de sıkılmadılar ha. norveç'te her şeye sahip olan adamın manevi boşluğu var ama türkiye'de 1400 liraya sabah 7'de kalkıp da evine akşam 8'e dönebilen, sikindirik bir telefon için üç ay, orta segment bir araba için 5-6 sene TÜM maaşını vermek zorunda kalan, yeşil alana hasret kalmış vatandaş manevi tatminde çığır açıyor di mi?

kimse norveç'te yaşamayı istemek zorunda değil. sevmiyorsundur, beğenmezsin bunlar hiç problem değil ama üslubun bana fazlasıyla şımarık ve kıymet bilmez biri olduğunu düşündürdü. nasıl bir ailen varsa artık... millet ömür boyu uğraşıp norveç'e gidemez, beyimiz "aile zoruyla" norveç'e gitmiş. sanki sibirya'ya sürülmüş gibi anlatıyor üstelik.

manevi doygunluk o kadar önemliyse ailenden bağımsız karar alabilecek bir pozisyona geçip norveç'i terk etsen mesela? olmuyor mu öyle? dediğim gibi, kimse norveç'i beğenmek veya orada mutlu olmak zorunda değil. ülkeden ayrılmak, orada bulunmamak için onlarca sebebin olabilir kendince ama böyle manevi doygunlukmuş falan filan bu saçmalıklarla gelmeyin ya.

konser değil ama müzikal tiyatro diyebilirim
phantom of opera

Massive attack, kurucesme'de.

kazım koyuncu'nun konseriydi. huzur içinde uyusun.

James 6 ekim 2011 <3

Iron Maiden-Rock im Revier, 2016

yildiz ibrahimova konseriydi, 2000lerin basinda.

izlediğim ve gittiğim her depeche mode konseri diyebilirim.

ayrıca park Orman'daki uriah heep de çok iyiydi.

Accept sonisphere istanbul.

Rammstein 2010 istanbul

Black Sabbath - The End turnesi

çok konser geçmişim yok ama the prodigy'de hissettiklerimi, yaşadıklarımı bir daha hiçbir konserde yaşayabileceğimi düşünmüyorum açıkçası. tek kelimeyle efsaneviydi bizim için.

www.youtube.com

en iyi arkadaşımla gitmiştim. yabancı olduğumuzu gören ukraynalılar ot ikram etmişti jshfsjk. ben türkiye'de festival ortamında pek bulunmadım ama arkadaşım türkiye'dekilerden çok daha güzel olduğunu söylemişti, o adam bile delirmiş ben ilk kez öyle ortam görüyorum nasıl mutlu olduğumu sen düşün. moshpit'e bile girdik burada ukraynalı ayılarla. çok güzeldi ya. cidden öyle bi şey yaşamadım hayatımda. daha da yaşayamam herhalde. konserden sonra iki gün yataktan çıkamamıştık.

evet sonisphere rammstein'ın bile önüne koydum <3

Pentagram 2007 konseri.

Sigur ros 2016 budapeste konseri.

moderat

(bkz: 4 ağustos 2013 roger waters istanbul konseri)
performans olarak zaten bir konserden fazlasıydı, objektif olarak bakınca en iyisi bu.

benim en çok eğlendiğim ve tıpkısının aynısı bir daha olsa, o an tekrar yaşanacak olsa deseler düşünmeden seçeceğim 8 eylül 2012 rhcp istanbul konseri 'dir.

2013 Roger waters konseri. Daha iyisini zor izlerim diye düşünüyorum.

1993 Metallica İstanbul Konseri/İnönü Stadı.

Manu Chao. 19 Nisan 2011, Babylon.

dream theater, 2005.

nekropsi, ikinci albumden hemen sonra.

Alisamiyende Metallica konseriydi 99 yılı.

Hayko Cepkin 2010 Dokuz Eylül Üniversitesi

Teoman - Harbiye

offspring en mutlu oldugum idi

madonna: en profesyonel idi
levent yüksel: en duygu dolu idi
evanescence: en ruhunu katan idi
mfö: en eğlendiren idi

daha çok gittim de tırtlar da var tabi

Manowar - Rock the Nations - 2005

prodigy - rock n cock

ooo hacı, ben de james diicem. keline dokunduğumun tim'i, allaaam, hoff ya. dertlendim şu an çok. hooffff. 2007 radar festival. hagfgh. ne diller döktüydüm forumlarda ingilizlerden ne fuck offlar yemedim. ama derdim ondan değil. james insanı olamadım hala ondan. şarkılarını söylüyorum ama yapamıyorum. yapmama gerek.

ape... youtr father's sins... your mother's mood swings... to perfection. aazıma zıçtın ceyms.

Wacken 2015 savatage & tso

birden fazla sayacağım; çünkü kimisinde nostalji etkisi var, kimisinde yeniyetmelik, kimisinde konserin entim olma hali. bunlardan sıyırıp en iyiyi seçmekte zorlanıyorum ama bunlardan biridir herhalde:
2002 manu chao (2011'deki de harikaydı)
2002 noir desir
2006 morrissey
2012 pulp
2011 brett anderson

+yer belirtmemişim. hepsi istanbul.

Olum manyak mısınız tabiki de roger waters konseri o konserdeki herkes o gece öldü ve başka bir hayata uyandı.

lamb of god konseri.
2008 metallica

erkan oğur, anjelika akbar ve mısırlı ahmet konser salonunun ışıklarinı kapattırıp doğaçlama çalmışlardı. olağanüstüydü.

faithless istanbul
daft punk kuruçeşme

Rhcp istanbul konseri.
Organizasyon berbattı ama adamlar sahneye çıkınca her şeyi unutturdular.

www.youtube.com

www.youtube.com

Şarkı nasıl yapılır dersi vermiş.

www.youtube.com

bonus : www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

g.co

Buna takildim bu aralar

www.youtube.com

usulca sinsi sinsi

www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

illaki bir şarkı ver dersen, yours is an empty hope,

www.youtube.com

son 4 aydır falan sadece nightwish ve the prodigy dinliyorum diyebilirim. the prodigy'yi normalde sevsem de çok sık dinlemezdim, canlı izledikten sonra bağımlısı oldum.

nightwish'i seviyorum ama onlardan ziyade floor jansen'i seviyorum. hatta nightwish dinliyorsam muhtemelen youtube'da videoyu da izliyorumdur floor'u görmek için. bayılıyorum bu kadına, öyle böyle değil.

tapılası başka bir performansı içün,

www.youtube.com

eşi benzeri yok. emmagillerin alayı (watson, stone falan) olsun, scarlett johansson olsun, tarja turunen olsun... hepsi bir araya gelsin, floorcuğumun bir nefesi etmezler. sevmemin nedeni "metal girl" olması falan değil bu arada, liseli değilim. aşırı güzel, aşırı muhteşem biri bence. yoksa iki dövme yaptırıp siyah giyindi diye beğenecek değilim. boyu çok uzun diyorlar, ağırlık kaldırıyor diyorlar, teke tekte seni indirir bu diyorlar... ulan tanrıça dediğin zaten böyle olur, ne olacaktı.

cevap D de gramer aciklamasini yapamiyorum.

@cureforlove peki neden?

cevap E pardon, dort sik var sandimdi.

E

@zalim difficult'ta in alıyor ama :)

cevap E söylenmiş zaten. oradaki rather prefer anlamındaki tercih anlamındaki rather değil, çok anlamında so/very gibi. find dan sonra verb gelirken to alıyor, estimated da passive olduğu için değil yine fiilden sonra fiil gelirken araya to girmesi gerektiği için.to cost/to believe seçeneği olsa o da doğru olurdu yani.

doğru.

çiçek gibi.

siralama olarak dogru fakat bir yere yazilacaksa week'ten sonra virgul koymak iyi olur anlasilirlik acisindan.

kimlik illahaki veriyordur. okul imkani derken de uniye giriş çıkış varsa spor salonu falan mi?

@blue eyes white dragon

evet. kütüphane vs.

abi iü'nün vereceği imkandan nolur allasen 6 milyar tane öğrencisi var zaten okulun

@der meister

bahar şenlikleri var.

sıkılcak vakit bulmak güzel olsa gerek. keyfini çıkar.

sunum hazırlıyorum

sigara almaya diye çıkıp on üç kilometre yol yapıp geri döndüm şimdi. öncesinde de puscifer'ın what is dvdsini izliyordum. az önce de uzandım, watchmen'in çizgi romanından aldığım üç ekran görüntüsüne bakıp iç geçirdim. şimdi de yarım bıraktığım bir mektubu tamamlamaya çalışacağım.

duruyorum.

eksi duyuru
iş için sunuma hazırlık
boktan bi film
klima

hepsi aynı anda

ben de çok sıkıldım. dertsiz halime kendi kendime bahane ile dert yaratıyorum işte. herşeyi dinlendirdim beynimi dinlendiremiyorum sadece. :)

takılıyorum evde tek başına. bir tv'ye, bir internete bakıyorum. bir yandan güzel haberler bekliyorum. gözüm telefonda.

hoffenheim-liverpool macini izliyorum. acik kanalda sampiyonlar ligi maci olunca cok mutlu oluyorum yaa.

laptop'u yanıma aldım, eurosport izliyorum. üç büyük tour'un son birkaç senesinden özetler veriyorlar.
şimdi kalkıp çay demleyeceğim.

hots oynuyorum, müzik dinliyorum, sohbet muhabbet.

Yutubda tinerci vidyosu izliyorum

Sakal trasi oldum, biraz hafif spor yaptim, yarin icin gomlek sectim az once vr birazdan banyoya girecegim.

youtubeden avurapa yakasını izliyorum

anamla balkonda mısır yiyip dedikodunun dibine vuruyoruz.

Seneye yapacağım tatilin uçak biletlerini alıyorum.

Yapacak çok şey ve az zamanım olduğunu düşünerek biraz daha zaman kaybediyorum.

bugün bana yürüyen hatunların listesini yaptım kura çekiyorum. yarın biriyle görüşücem

Keşke sıkılacak kadar boş vaktim olsa.

www.youtube.com

çok mu lame olur bilmiyorum ama bir rus veya ukraynalıyla evlenecek olursam kesinlikle şu olsun isterdim,

www.youtube.com

bi belgeselin ukraynalı maden işçileriyle ilgili bölümünde, yeni evli çifti gösterirken çalıyodu. acayip şirin, çok tatlı bi şarkı. hem sevgilili hem madenli hem donetskli. donetsk olduğu için hem ukraynalıya hem rusa gider.

türkle yahut başka milletten biriyle evlenirsem bunu istemem ama, saçma olur. o kısmı için bi fikrim yok.

beyonce'den halo isterdim. buna ayak uydurmak zor olurdu ama yine de denerdim. gerçi bu da müslüman mahallesinde salyangoz satmaya benzeyeceği için sezen aksu - belalım olurdu.

artık evlilikle alakam yok da şunları düşünüyordum bir zamanlar:
www.youtube.com
www.youtube.com

Bir 3-4 yıl öncesine kadar bunu isterdim bir Back to the Future olarak, hatta tartışma konusu bile olamazdı. Tabii peşinden Johhny B Goode ile.
www.youtube.com
Şimdi öyle bir müzik isteğim yok.

eskiden duun salonlarinda piyanist santorun orgla caldigi boktan arabesk sarkilarla dans ederdi millet :))

simdi herkes kasiyor "en orjinal bizimkisi olacak" diye :))

dans değil de gelin & damat giriş müziği :

www.youtube.com

(git:www.youtube.com )

benim evlenmekle falan işim olmaz da, şu şarkıyı aşkla çok bağdaştırıyorum. Hatta sırf bu yüzden çok fazla dinlemiyorum. Makul dozlarda almam gerekiyor. En sevdiğim filmlerden birinin soundtrack'i olması da güzel tesadüf.

youtu.be

ne zaman gtüme tekme yesem bunu dinlerim, yine dinliyom. güç veriyür. ben de kanatlı hussar olacam, ben de tide'ı çevirecem, ben de güçlü olacam. pes etmeyecem :((

www.youtube.com

a perfect circle - annihilation (crucifix cover) - (live stone and echo)

www.youtube.com

I'm only joking, and I don't believe a thing I've said!

youtu.be

www.youtube.com

Kırmızı balık gölde kıvrıla kıvrıla yüzüyor

www.youtube.com

eski bir radyo programı dinliyorum. orada da edvard grieg'e ait opus 16 la minör piyano konçertosu'nun berlin filarmoni orkestrası tarafından 1964 yılında icra edilmiş bir kaydı çalınıyor. piyanoda da geza anda var. youtube'da bulamadım, o yüzden ayrıntılayarak anlattım.

Mahallede kavga var onu dinliyorum :):)